Andere namen

• Vakantiecentrum Kindervreugd

Adres

Lippenslaan 162

Bestaansperiode

1950-1959

Uitbater

Edm. Talbot

Logistieke organisatie

Kindervreugd

Korte situering

Hotel Belvédère (opgericht vóór 1923 en gesloten in 1968) werd als vakantiekolonie in gebruik genomen vanaf 1950 omdat Hôtel de l’Espérance niet genoeg kinderen kon huisvesten. Het hotel staat genoteerd op de lijst van vakantiekolonies in Knokke in 1952. In 1956 komt Edm. Talbot voor als uitbater in een gemeentelijk dossier.

Getuigenis van Willy Walscharts uit Westmalle

De vakanties (periode 1947 - 1953) roepen bij mij zeer goede herinneringen op. Ik ging toen naar de school 'De Blekke' op het Kiel te Antwerpen. Om op vakantie te kunnen gaan werden de kosten over het ganse jaar gespreid door wekelijks te sparen op een soort spaarboekje dat bij de directeur lag. Zo was het voor de ouders financieel draagbaar om hun kinderen met vakantie te sturen.

Tweemaal ben ik in de maand augustus voor één maand, namelijk in 1952 en 1953, in Knokke-Heist aan zee geweest. Wij verbleven in het hotel Belvédère te Knokke en andere scholen verbleven in hotel l’Espérance in de Leopold Lippenslaan. Ik had de indruk dat in hotel l’Espérance de betere scholen werden ondergebracht, zoals die van de Van Aerdstraat en Offerandestraat in Antwerpen, terwijl in hotel Belvédère de technische richtingen verbleven zoals De Blekke.

Wij sliepen in gestapelde bedden en er werd 's nachts wat ‘afgespookt’. Het eten was er niet slecht en alle dagen kregen we fruit en soms een ijskreem. Eenmaal in de week waren het frietjes met stoofvlees. Bij slecht weer gingen wij onder begeleiding naar l’Espérance omdat daar allerlei gezelschapspelen zoals dammen, schaken, bakken, biljarten, ‘shotterskaske’ beschikbaar waren maar niet in de Belvédère. In de Belvédère kon men enkel kaarten. Toen wij daar kwamen waren alle spelen bezet en was er soms onenigheid tussen de twee hotels om aan bod te komen.

Op het strand was het tof vertoeven en werden allerlei spelen georganiseerd. Voornamelijk met de opkomende zee werden forten gebouwd die om ter langst moesten stand houden. Wij werden verdeeld in verschillende groepen van vijf of zes kinderen en er werd een houten paal met nummer (die lagen in de cabines van Kindervreugd) in de grond gezet en daarrond werd een zandkasteel bij elkaar ‘geschupt’. Het moest zo hoog en zo breed mogelijk zijn om het langste stand te kunnen houden tegen het opkomende zeewater. Er zat wel een bepaalde strategie achter van ‘trial and error’. Tot op zekere dag zou er een zandkasteel wedstrijd worden gehouden onder alle scholen. Tegen die datum moesten wij van onze monitor elke dag oefenen.

De krant Het Laatste Nieuws was de sponsor van het ganse gebeuren. Om de 5 à 10 m stonden de verschillende groepen kinderen klaar, verdeeld over honderden meters strand. Het strand zag zwart van het volk en belangstellenden en de vlaggen van de krant wapperden op het strand. Een fluitsignaal gaf het startsein en iedereen begon als gek te scheppen. Het tij kwam op en één voor één zag je de genummerde palen vallen. Tijdens die wedstrijd is mijn groep (hotel Belvedère) eerste geworden
van alle kandidaten. Een ongelofelijke ervaring!

In de krant stond de volgende dag een foto van de winnaars en onze monitor. Ik heb in alle archieven gekeken om iets terug te vinden van onze overwinning vanuit die periode augustus 1952 of augustus 1953. Maar jammer genoeg heb ik niets gevonden.

{pgcooliris id=47|width=100%|height=500|numrows=2|otherflashvars=style=white&showSearch=False}