Hulde aan oud-voorzitter André D'hont

Danny Lannoy

Voorzitter van 1980 tot op heden, in opvolging van de betreurde Jimmy De Bruecker.

Eens schreef wijlen Antoon Ghekiere: "Er is meer nodig dan een flinke observatiegeest en een scherpe pen om Knokke's geschiedenis dag aan dag te schrijven...." Als perskorrespondent van een gekend weekblad was U beter gekend als de "Dagklapper uit Knokke".

Vader Achiel D'hont kwam reeds vanaf 1906 naar Knokke om er als liftboy werkzaam te zijn in verschillende hotels waaronder het Grand Hotel op de Van Bunnenplaats. Schilder van beroep zou hij in 1913 als zelfstandige zijn steentje, of liever zijn "verfkwast" bijdragen bij de bloei en groei van de badplaats.

Dicht bij de hoek van de huidige Albertlaan in de Judestraat zou André het levenslicht zien op 31 juli 1918, in de villa Mon Reve.

Knokke-Dorp met zijn loskaai in de buurt, de legendarische stoomtram, de villa van ijzerhandelaar De Klerk, de bakkerij van Van De Velde, de Communal van Van Houtte en de Garre Van Konnee. Beelden die zouden verdwijnen of veranderen.... het meebeleven van Knokke's geschiedenis zou U er toe aanzetten iets te bewaren voor het nageslacht. De drang naar het verzamelen en neerpennen van anekdotes uit het volksleven van de dorpsmens in het kleine dorp dat uitgroeide... U schreef het zelf in Uw dagklapper "Hoe het groeide en bloeide". De toenemende bouwkoorts heb je meebeleefd in het zogeheten interbellum.

Na Uw studies in de Rijksnormaalschool te Blankenberge zou André als onderwijzer benoemd worden in de stedelijke school. Wij noteren 1937.

Met de 2e W.O. voor de deur kwamen er moeilijke tijden,... zelfs een periode in een krijgsgevangenkamp in Oost-Pruisen. Gelukkig voor niet te lang.

Te Brugge volgde hij schilderslessen in de Academie en naast zijn schilderstalenten zou het schrijverstalent of de drang naar het berichtgeven pas op Knokke's bevrijdingsdag tot uiting komen. Op 1 Nov kwam een lokale krant op depinnen waar U een der steunpilaren was.

Het objectief of fototoestel zou een belangrijke plaats gaan innemen van André. Hoe kon het ook anders... Nonkel Charles D'hont , befaamd fotograaf uit Brugge zou in 1920 te Knokke belanden en en er dé fotograaf worden tussen de beide W.O.

U schreef, Meester D'hont, over de Knokkenaars en voor de Knokkenaars. U bent zelf een bron van geschiedenis. Uw wekelijkse kroniek "De Dagklapper" zou in 1970 in boekvorm verschijnen. Ik weet het nog goed... bij de voorstelling van het boek op het stadhuis schreef U in mijn exemplaar "Met hoop op nog vele foto’s van Oud Knokke , aan de jonge verzamelaar Danny Lannoy".

In 1976 verscheen het 2e deel "Hoe het Groeide en Bloeide" en met een zelfde sukses. Ondertussen was Cnoc is ier ontstaan in 1972, koet voor de fusie, om Knokke's historie in ere te houden.

Als stichter bracht U de heemkring boven de doopvont. Verscheidene tentoonstellingen werden ingericht, naamplaten onthuld, en ruilbeurzen ingericht.

Cnoc is ier was een van Uw dromen die een werkelijkheid werden. Een heemkundige kring die uitgroeide tot 600 leden, één van Knokke's grootste verenigingen.

Tal van kronieken verschenen in de tijdschriften van de vereniging. U verzorgde de jaarboeken die bij velen een plaatsje vonden in hun bibliotheek.

In 1969: Strijd voor de Scheldt Pocket en Bevrijding van Knokke 1944 (brochure)

in 1972: Knokke in oude prentkaarten

in 1973: Souvenir de Knokke in het Frans, St Sebastiaansgilde Knokke 400 jaar

in 1975: Kent U ze nog... de Knokkenaars en de uitgaven van Cnoc is ier

Wel; Cnoc is ier is fier op zijn oud-voorzitter. Als oud leerling en thans als nieuwbakken voorzitter wil ik U als heemkundige huldigen.

U blijft in de kring, ... wij zeggen U geen vaarwel en om te eindigen wil ik de woorden gebruiken of een vers van Ere-Burgemeester Eugene Mattelaer.

“Gij schrijft wat Knokke is en wat Knokke was.
Als helle vlammen brandend boven as
Trillen stil uw schone herinneringen
Zij hebben steeds de geur der herfstseringen
Wij nemen fier uw Dagklapper ter hand
En voelen in uw mensen hoe een band
Hen samensnoert, wij zien de dageraad
Der Knokse schoonheid die steeds opengaat.

Het water van de zee blijft altijd zout
Uw trouwe schrijvershart blijft altijd goud.

1980-1988