Wij maken een film over Jos Ackx

Dany Vantorre

In de jaren vijftig mocht ik met mijn grootmoeder (Marie van Butters) elke zondag mee naar ciné Moderne voor de voorstelling van 17.30 u. Toen heb ik de liefde voor de film meegekregen. Meestal was de publieke belangstelling erg mager.

Toch herinner ik mij nog dat tijdens de opkomst van de rock-and-roll gedurende de vertoning van “Jailhouse Rock“ met Elvis Presley, de John Travelta ‘s van toen tussen de stoelen door aan het dansen gingen.

In die tijd was Lucien Henneman reeds druk bezig als cineast. Twee films uit deze periode, “Karnaval 57/58“ en “Mensen van bij ons”, werden door Heyst Leeft reeds gepresenteerd. Ik was ook zeer vereerd toen hij mij in september ‘77 vroeg om mee te werken aan een film over Jos Ackx. Tevens zag ik in dit aanbod een ideale kans, als amateurfilmer, om ervaring op te steken van een doorwinterde cameraman. Lucien vertrouwde mij onmiddellijk toe dat hij wel vertrouwd was met natuurfilms (cfr. ”Tussen Land en Zee“, “De Kokmeeuw“, “Het Zwin“), maar dat hij nog nooit echt een personage als onderwerp had behandeld. We stelden eerst duidelijk voorop dat de verfilming van het leven van Jos Ackx slechts de moeite loonde als de sequenties uit het verleden zo getrouw mogelijk konden gereconstrueerd worden, qua decor en klederdracht.

Zo wierpen wij ons zelf een pak problemen voor de voeten, maar de genoegdoening die wij smaakten door ze één voor één uit de weg te ruimen, behoren tot de aangenaamste herinneringen. De rekwisieten uit de jeugdjaren, begin 1900, hebben ons de meeste moeite gekost: een passend schoollokaal vonden we te Knokke, Joseph Dyserinck leende ons een legermuts uit grootvaderstijd, Leon Vandevelde (Ramskapelle) een echte houten kruiwagen, mijn neef Michel doste zichzelf uit als een soort “De Witte“. Wij vonden met Walter Leliaert een echte kleermaker in zijn atelier en onze goede vriend Albert Vandierendonck bezorgde opnamen op zee van vissers aan ‘t werk. Wij zouden Jos Ackx en zijn Madeleine onrecht aandoen door hun niet te bedanken voor de vele uren die wij in hun interieur doorbrachten en daarbij kasten, tafels en stoelen versleurden voor de opnamen. Hoeveel uren we in zijn atelier zijn bezig geweest weten wij niet, maar het aantal keren dat de zekeringen van de elektriciteit doorsloegen, overbelast door de verlichtingslampen, is op twee handen niet te tellen.

Prettige herinneringen houden we ook over aan de opnamen in Nederland met “soldaat” Wilfried Desmedt en het naborrelen in restaurant “De Koksmuts“. Over borrelen gesproken, mijn neef Michel Vantorre speelde, op een van de koudste dagen van de winter, met veel enthousiasme Jos Ackx als knaap. Naderhand moest hij zich verwarmen met een flink opkikkertje. Een leuk moment was ook de “feestelijke opname“ in het stemmig interieur van Hilda en Jos Degroote met de bestuursleden van Heyst Leeft.

Toen de twee delen van de film volledig gemonteerd waren, volgden voor Lucien en mijzelf nog 25 uren zwoegen aan de klankband. Dank zij Cyriel Vantorre konden enkele speciale geluiden gebruikt worden.

U merkt het, een film maak je niet alléén, de “wij“ uit de titel slaat dus eigenlijk op alle medewerkers. Nogmaals hartelijk dank in naam van ons beiden. Tijdens het realiseren van “Jos Ackx, mens en kunstenaar“ heb ik ook Lucien Henneman beter leren kennen en waarderen als een sympathieke en bedreven cineast en zullen wij onze samenwerking in de toekomst trachten verder te zetten.

Dany Vantorre.

NIEUWS UIT EIGEN KEUKEN

WE HEBBEN OOK BUITEN HEIST VEEL LEDEN , zoals te Zeebrugge, Knokke, Jette, Antwerpen, Sluis, Waasmunster, Waregem, Blankenberge, Westkapelle, Oostkerke, Tielt en Brugge. Het kwam ons ook ter hore dat toeristen die sinds vele jaren hun vakantie te Heist doorbrengen, belangstellen in onze vereniging en het tijdschrift.

Heistenaars die dergelijke mensen op appartement hebben, mogen altijd naam en adres opgeven. Het tijdschrift wordt hun per post opgestuurd, mits een minimum lidgeld van 100 fr te betalen.

Tot nu toe hebben we ons mogen verheugen op de spontane medewerking van sympathisanten die ons documentatie ter beschikking stelden, o.a. films, zoals dit heden avond opnieuw het geval is. Wie films of enig ander documentatie wil uitlenen (niet noodzakelijk afstaan!) kan zich wenden tot het secretariaat, Marktstraat 4 of tot de bestuursleden.

Lidkaarten voor 1979 zijn vanaf heden te bekomen.

EEN WIJKRAAD IN PRIMEUR

De oprichting van de wijkraad “Oostwinkel“ is ons niet onopgemerkt voorbij gegaan. Hun doelstelling is de belangen en problemen van de leden behartigen en het organiseren van socio-culturele activiteiten.

De mensen uit “OOSTWINKEL“ menen het goed met elkaar. Alleen worden ze erg boos wanneer men spreekt over “Kijkdorp“! “Kijkdorp“ bestaat niet zeggen ze. Het is en blijft “OOSTWINKEL“.  De wijkraad en de wijkkrant zijn een primeur voor Heist.