Sport en kermis te Heist
Pierre Vantorre
De titel van deze bijdrage heb ik meegepikt uit de sportrubriek van “Ons Weekblad“ een Brugse weekkrant die maar een kort bestaan beschoren was. Het was de uitgave van 31 mei 1947, waarin ik toevallig las dat Frankrijk met 4-2 gewonnen had van België~ en dat Cercle Brugge op eigen veld had verloren van Vigor Hamme.
Op Cercle waren slechts een paar honderd toeschouwers omdat die dag ook de “Elfsteden Ronde“ voor beroepsrenners werd betwist. Dis Keteleer won de koers en de Heistse renner Flander Janssens werd dertiende.
Verder las ik nog dat Poeske Scheerens voor de 13e maal baankampioen van België werd bij de spurters en dat Jos Somers in Bordeaux-Parijs zijn zege van 1937 had herhaald.
Dit ter inleiding, want mijn aandacht ging natuurlijk naar de verslagen over de wielergebeurtenissen die in de maand mei 1947 te Heist hadden plaats gehad. Om te beginnen de “Grote Prijs Steenbakkerij Daveloose en Dumarey“ waarover Medard Slabbinck verteld heeft tijdens ons Avondje Heist van 13 december 1979.
In 1947 was het nog traditie dat de renners vanaf Hotel des Sports stoetsgewijze en begeleid door een muziekkorps tot de startplaats reden. Ze waren in ‘47 met zijn 57 plus de organisatoren en zelfs burgemeester Jan B. de Gheldere die het startsein gaf. De winnaar in 1947 was Triphon Delaere die de afstand aflegde in 2 u 57’. In 1947 waren we ook al aan de 3e grote prijs “Heist Sportief“ toe.
Toen nog op de wielerkalender ingeschreven als een kermiskoers voor Beroepsrenners. De eerste twee uitgaven van deze wielerwedstrijd werden gewonnen door Flander Janssens. De “Grote Prijs Heist Sportief“ lokte niet alleen een grote massa wielerliefhebbers, maar ook veel gekende beroepsrenners. Het was algemeen geweten, door renners en supporters, dat er te Heist altijd “gevlamd“ werd van bij de start. Het feit dat er ieder ronde veel premies te verdienen waren, was daar niet vreemd aan.
In 1947 stond er een brandende zon aan de hemel, maar dit belette niet dat het peloton al van in de eerste ronde verbrokkeld was. Naast Flander Janssens, die er een erezaak van maakte om tussen eigen supporters een extra inspanning te leveren, citeer ik enkele deelnemers die de lezers-wielerliefhebbers zal doen zeggen: ha-ja, die en die en di... Maurice Vanherzele, Desimpelaere, Olivier, Borten Ramon, René Oreel, Sylvain Grysolle, Thuur Mommerency, Van Eename, Geo Desplenter, de Witte Vandermeerschaut, Marcel Buyse, Roger Decorte en de Ronde van Frankrijkrenner René Adriaenssens. Marcel Ryckaert won met 2 min. voorsprong op Louis Michiels.
Flander Janssens werd 7e op 2 min 40’’ en de betreurde Richard Depoorter 8e met 11 min. achterstand. Werd er gereden?
“Sport en Kermis te Heist” door M.D. was een cursiefje dat ter gelegenheid van de 3e grote prijs “Heist Sportief“ werd geschreven. Het bevat nog zoveel namen en toestanden van 34 jaar geleden, dat ik de lezers van ons tijdschrift wil laten meegenieten:
“ ‘t Is traditie… we zijn er in gegroeid. Dan zijn we te Heist en elders mag het branden. Of die Heistse kermisweek dan zo iets wonderbaars is? Neen... en toch, er is maar één Heist. ‘t Begon op de trein, dinsdagmorgen. ‘k Had eenzelfde prettig gevoel als toen ik mijn plechtige communie deed. Dat zelfde gevoel... ’k heb het alle jaren en al die jaren nog nooit teleurgesteld geweest. Ook dees jaar niet.
‘t Begon dus op de trein. Berten Desin, Thuur Mommerency, Dolf Vandenbossche en ander schattemans kwamen bij mij plaats nemen. ‘k Weet niet of ge ‘t weet, maar die “coureurs“ ‘t zijn allemaal Tyl Uilenspiegels. Braaf, een herte lijk een koekebrood, maar grappenmakers en grote vertellers. Met zulke mannen verveelt men zich niet.
Juist het station uitgeschud of we kunnen reeds boffen. We zagen Risten Daveloose, Camiel van Delhaize en Phil Denagel. Zeker ‘t zijn pottepakkers en in Heist zijn er vele pottenpakkers, maar ‘t zijn zuivere sportmannen. Deze ontmoeting moest “gezegend“ worden. Ook dit is traditie.
We hebben niet veel tijd. Groepen renners zakken reeds af naar Bertje Devos. Even binnen wippen bij vriend Leon (Vanhulle). Hij is erg spraakzaam?!? Kan het anders, ook voor Leon is het kermis en met een droogvisje tracht hij Marie te paaien. Of het hielp? Heist Sportief mag boffen… 65 renners en al de besten! Wat een drukte.
Albertine heeft handen te kort om zoveel dorstigen te laven. Maar zij heeft algelijk nog de tijd om voor mij een lekker hapje gereed te maken. ’t Heeft gesmaakt. De drukte neemt toe en zwoegend en zwetend tracht de dikke Blankenbergse “officiële“ orde in de zaken te brengen.
Boven dit alles zit een brandende zon zo groot als een wagenwiel. Wat zal Heist dorst hebben vandaag.
‘t Zijn al kennissen en vrienden dat we zien en we moeten oppassen of we verdrinken in ‘t bier, Gelukkiglijk dat vriend René Deschepper ons uit die gevaarlijke positie komt redden. We hebben de koers gevolgd in de auto van René.
‘t Is een goed chauffeur… hij zou de niet officiële auto’s in de gracht rijden. Louis (Savels) zei meermaals “rijd ze dood“. ‘t Is niet gebeurd.
De koers? Daar hebben we sport uit bovenste schof gezien. Er werd “gevlamd” en afgezien. Maar na de koers, dus na het sportgedeelte? Ja, toen was het kermis. De Visserij was “binnen” en te Heist wil zulks zeggen… zet de kraantjes open. En die kraantjes gingen open. Vooral toen vriend-propagandist van “Ons Weekblad” Mabel (Baervoets) mij in de gaten kreeg. Toen Dardje Slabbinck mij dan uitnodigde om met het muziek mee op te stappen, viel er moeilijk te weigeren. Dardje is ook een van die echte sportmannen en zulke mensen mag je niet teleurstellen. Maar zo geraakt een mens in de gevaarlijke zone.
Iemand uit de “Sportwereld“ zei ’s morgens: “Marcel, ge geraakt deze week uit Heist niet weg“. En of het waar geweest is?“
—0—0—0-0—0—0—
Nu ik het toch over de wielersport heb, wil ik nog aanstippen dat Heist eens de eer genoot een doortocht van een rit van de ronde van Frankrijk te beloven.
Wie weet het nog ?
Het was op vrijdag 27 juni 1958, de tweede rit van Gent naar Duinkerke, langs de Graaf d’Ursellaan waren twee premies van 1.000 fr te winnen. Een niet gering bedrag in die tijd.
De premies werden gewonnen door Robinson met rugnummer 128 en Rik Luyten met rugnummer 49.
—0—0—0—0—0—0—
Dit nummer werd gerealiseerd met:
Teksten: Pierre Vantorre, Cyriel Vantorre en Dany Vantorre,
Fotoreproducties met tekst: pvba Eddy-Druk, Typo/Offset.
Stencilreproducties: Cyriel Vantorre.