Praktische informatie |
|---|
| Plaats:
Ter hoogte van Casierstraat en Van Rysselberghestraat, Knokke Uren: 10-18u, met doorlopend gidsbeurten Verhaal: Dit park werd eind 19de eeuw aangelegd volgens het tuinwijkidee, als rustpunt in het dicht bebouwde rastervormig patroon van de straten langs de Lippenslaan. In de jaren 1890 worden in het park enkele villa's gebouwd in een pittoreske, eclectische stijl, passend bij de rijke groene aanleg van het park. |
Duinenpark werd eind 19de eeuw aangelegd volgens het tuinwijkidee, als rustpunt in het dicht bebouwde rastervormig patroon van de straten langs de Lippenslaan. In de jaren 1890 worden in het park enkele villa's gebouwd in een pittoreske, eclectische stijl, passend bij de rijke groene aanleg van het park. Centraal is er een fontein van waaruit vier paadjes vertrekken. De noordzijde van de Van Rysselberghestraat wordt gedomineerd door het klooster. Rechts daarvan bestaat de bebouwing uit rijhuizen met voortuintjes, die in aansluitende pittoreske sfeer zijn opgetrokken in het eerste kwart van de 20ste eeuw. Afwijkend is het "Duyne-Nestje", een klein huis in fermettestijl.
Villa Lijsterzang is de oudste overgebleven vakantievilla van Knokke (1892). Deze eclectische, fantasierijk uitgewerkte bel-etagevilla in rode baksteen heeft een lessenaarsdak, zadeldak en torentje. Gebouwd in 1892 door apotheker F. Alesch uit Brussel op een trapeziumvormig perceel in het Duinenpark. De rijk versierde gevel bestaat uit voordeur in torenvormig met een uitgewerkte centrale travee, siermetselwerk, ijzeren balustrades, trapgevel, loggia. De villa staat in de Casiersstraat. Deze straat werd genoemd naar schilder Henri Cassiers die vaak in Knokke verbleef.
De Kapel Convent Sint-Joseph in de Van Rysselberghestraat bevindt zich naast het kloostergebouw die in 1893 door de Zusters van Moorslede in het Duinenpark werd gebouwd. Later richten ze er de St.-Jozefschool op. In 1928 wordt het complex uitgebreid met een ruim gebouw in de Nestor de Tièrestraat. In 1950-51 bouwt men klassen en een feestzaal in de Parmentierlaan, in 1956-57 volgen nieuwe uitbreidingen. Kloostergebouw en kapel in de Van Rysselberghestraat zijn neogotische gebouwen van in totaal 12 traveeën, met rode bakstenen lijstgevels afgelijnd door houten kroonlijst op klossen en ingedeeld door pilasters en kordons. De kapel is ingericht in het rechtergedeelte van het kloostergebouw. Het gepleisterd en witgeschilderd interieur van de kapel heeft een kruisribgewelf met een schalken en natuurstenen vloer.
Open Monumentendag 2015Open Monumentendag Vlaanderen: zondag 13 september 2015 Open Monumentendag Nederland: zaterdag 12 en zondag 13 september 2015 |
|||
Open Monumentendag Knokke-HeistKnokke |
HeistRamskapelle |
Praktische info
Algemeen overzicht Open monumentendag Vlaanderen |
|
| Naar startpagina - Open Monumentendag 2015 Knokke-Heist |
|||
In 1897 bouwde Jozef De Vos met hergebruik van bepaalde 17de- of 18de-eeuwse onderdelen van de afgebroken staakmolen, een stenen molen in gele baksteen (formaat 22 x 11 x 6,5 cm) met rondboogvensters en twee ingangen, bestaande uit eenvoudige bakstenen dorpels en klampdeuren. In de roodgeschilderde sluitsteen boven de ingang staat de inscriptie: ‘J. De Vos / Deckers 1897’. In 1912 werd door een Duits bedrijf een motor geïnstalleerd, waardoor de molen mechanisch of door de wind kon worden aangedreven. De motor stond buiten de molen en werd door een riem verbonden met de onderaandrijving, waarvan de aandrijfwielen aan de buitenkant van de romp bevestigd waren. De huidige eigenaarsfamilie Callant verwierf de molen in 1924.
Beeldend kunstenaar Luc Peire (°Brugge 1916 – †Parijs 1994) evolueerde vanuit het expressionisme (in het zog van Constant Permeke) over een persoonlijke reductie en stilering van de menselijke figuur (tijdens de jaren 1950) naar een voorstelling van de mens als spiritueel wezen, gesymboliseerd in de verticale beweging en gesitueerd in een uitgebalanceerde ruimte. Zo groeide Peire internationaal uit tot de meester van het abstract verticalisme. Voor deze ontwikkeling was de artistieke dialoog met figuren als Eduardo Westerdahl, Alberto Sartoris, Josep María Subirachs, Michel Seuphor, Leo Breuer, Henri Chopin en Mathias Goeritz cruciaal.
De artistieke carrière van Luc Peire volgde een internationaal parcours. Daarover getuigde de echtgenote van de kunstenaar, Jenny Peire-Verbruggen, in haar dagboeknotities De ateliers van Luc Peire, postuum in 2001 uitgegeven door Ludion (Gent-Amsterdam) en geannoteerd door Marc Peire. In juli 2003 stelde Atelier Luc Peire - Stichting Jenny & Luc Peire het atelier van de kunstenaar te Knokke (België) open voor het publiek.
Atelier Luc Peire – Stichting Jenny & Luc Peire, door de kunstenaar zelf bij testament opgericht, heeft tot doel het oeuvre van Luc Peire voor een zo ruim mogelijk publiek open te stellen en zijn leef- en werkmilieu in stand te houden. De Stichting is gevestigd in de De Judestraat 64 in Knokke-Dorp, waar zij beschikt over het atelier, de bungalow en de tuin van Jenny en Luc Peire. Ze richtte er ook een functionele nieuwbouw op als ‘kluis’ voor de werken van Luc Peire met een kleine tentoonstellingsruimte, ontworpen door de architecten De Bruycker-De Brock. Voor het tentoonstellen van Peires sleutelwerk Environnement I uit de Collectie van de Vlaamse Gemeenschap, werd de tuin uitgebreid en is door hetzelfde architectenduo een ‘tuinkamer’ ontworpen.