Toespraak van Gerard Adriaenssens op het stadhuis van Knokke, ter gelegenheid van de 13e Canadese Bevrijdingsmars

Gerard Adriaenssens
stichter van de mars

Knokke 1 November 1986

Geachte Dames, Excellentie, Mr de Volksvertegenwoordiger, heren Burgemeesters, Schepenen, Kolonel, Vrienden para-Commando's, vrienden van de Weerstand en van Cnoc is ier.

Welkom veteraan Lt Jim Alexander, U was een van de helden bij het bouwen van de Hickmanbrug te Retranchement.

Over de heldendaden van de Canadese soldaten en van het verzet heb ik deze middag reeds gesproken te Oostburg. Er waren toen ook andere helden, deze zonder wapens.

De burgers moesten uit hun brandende dorpen wegvluchten voor het moordende granaatvuur en kwamen met hun huilende kinderen terecht op de boerderijen in de polders, soms met 200 op één hoeve. Er werd graan gemalen, brood gebakken en dieren geslacht om al die mensen te voeden. De boerejongens molken de koeien samen met de vluchtelingen en werden soms verrast door granaatvuur. Er waren doden en gekwetsten, de boereknechten spanden de paarden voor de wagen en voerden de gewonden naar het hospitaal op gevaar van hun leven, want de vliegers vlogen hier boven als roofvogels en schoten op alles wat ze zagen.

De oorlog kwam dichterbij, Sluis werd plat gebombardeerd, duizenden vluchtelingen stroomden Knokke binnen. Hier was het de burgerwacht of Civiele bescherming en het Rode Kruis die een heldenrol vervulden. De burgerwacht liep de wegen af van de zes bochten tot aan het Hazegras om eten te halen bij de boeren, dikwijls onder levensgevaarlijke omstandigheden. Samen met het Rode Kruis haalden ze de gekwetsten op en brachten deze naar het noodhospitaal de “Kolonie”. Ikzelf heb daar ook acht dagen gelegen en heb daar al die jongens en meisjes bezig gezien, dag en nacht in de weer om de gewonden bij te staan.

Twee namen zullen we nooit vergeten, deze van Mevr Noël, die toen de engel van Knokke werd genoemd, en deze van dokter Eugène Mattelaer die dag en nacht op de bres stond en operaties uitvoerde in eilijke omstandigheden.

Wat me van die tijd het meest is bijgebleven; dat is de moed, het plichtsbesef, de offervaardigheid en eensgezindheid die er toen onder de bevolking heerste. Dat was het ware mirakel van Knokke, de eensgezindheid... Is het dat niet dat we nu zo missen in dit land! We trokken toen allemaal aan dezelfde “streng”, hadden allen hetzelfde verlangen, namelijk van de vijand af geraken, elkander helpen, en het er levend vanafbrengen.

Omdat dit alles en het offer van de Canadese soldaten nooit zou vergeten worden organiseren we deze mars.

Ik dank iedereen die meegewerkt heeft tot het welslagen ervan in het bijzonder Gaspar Warnier en Schepen Danny Lannoy en ik dank U geachte heer Burgemeester voor het goede onthaal.

13e Canadese Bevrijdingsmars - 1986 Canada week.

Op 31 oktober 1986 kreeg veteraan Lt. J. Alexander de eer, samen met veteraan Jack Fleger de herdenkingssteen te onthullen aan de brug te Retranchement.

Voortaan is het de Hickmanbrug.

Gegevens over de 14e Mars zijn verkrijgbaar via afzonderlijke folders.

De Engineers & Pipes and Drums marcheren over de Hickmanbrug waar in 1944 een Bailey-brug werd gelegd en waar de peletonssergeant Jack Hickman sneuvelde.

Steunfonds "Welcome Canadians" 1986:

• Guy Leconte
• Patrick Verbeke
• Adolf Dumont
• Mevr Wilot-Boerjan
• Emanuel Desutter
• Hotel Memlinc
• Mevr Desmidt-Maertens
• Luc D'hondt
• Mevr Vermeire-Van Steene
• Raoul Steyaert
• Francis Van Herck Carlton
• Yvonne Broidioi
• Michel D'Hooghe-Delaere Balmoral
• Alain Dauwens Kinders Siska
• Roger De Groote
• Pavillon du Zoute
• Mevr Noë
• Maurice Breda
• Gerard Adriaenssens