lp schoolreize

Flutse

Omme kiend woaren kort achter den orloge ton was 't kerremesse ip tende van 't schooljoar. Met een echte ottobuus ip reize voar één dag.

Ofte wel noar Frankriek noa Cap Blanc Nez en Cap Gris Nez, de Kemmel- Rode of Zwarte Berg oftewel noa 't eiland Walcheren met bezoek an da mini-landje of de grotten van Han of te wel de Zoo van Antwerpen. Eigentlik was da nog 't leutigste van al. In Heist wast er ook een oapekot aan de lac mor in Antwerpen was dadde vele grotter. En ton die olifanten, en die giraffen, en die tiegers en die leeuwn... In die tied was 't er nog gin sproake van didactische uitstappen en pretparken. De kienders mosten een poar euren stille zitten in dien ottobuus en kosten ulder ton uutleven buten.

En 's noens wierd er gegeten in open lucht. Iedereen had zien stuutjes mee.

Moeder bakte altied een eierkoeke voa tussen de stuten te leggen, 't Brood bleef nis en da smakte wreed goed. Der woaren der ook die sjokola mee kregen moa meestal was de sjokola al ip voa dan ze ulder stuten mosten ip eten. In die tied woaren da repen van Victoria of Jacques en we kregen één kotje per sneetje brood. Deze die een bananne meekregen aan minder sjanse want tegen dan ze ulder stuutjes mosten ip eten was die banane buugzuugte... moa 't smakte wel en surtout we kregen geld mee vor een drankstje.

Achter den Expo in 1958 reed den ottobuus over d'ottostrade. Grote stikken betong en der tusschen iedere ki een liene terre. En ojje doar over reed ton wast om de zovele seconden een boenke. Vor in sloape te vallen, zeker in 't were keren. In den ottobuus mocht je nie eten en nie drienken van de sjoffeur want anders wierd da veel te smèrig.

De begeleiders (ma soeur, de frère of de meester of de juffrow) mosten zorgen dat stille was in den ottobuus want anders wierd de sjoffeur zot.

Da was nie altied even gemakkelik en ojje moste neffens de frère of de nunne zitten ton was joen dag noa de ...

En we kregen altied ook een klèèn bitje drienkgeld mee vor untwadde te kopen oenderweg. Sommigen kochten snoeperieje moa de meeste kochten een klèèn cadootje vor ulder moeder of voader.

Preus lik veertig wierd da tonne ofgegeven omme thuus kwamen en iedere ki vroeg moeder: En oewe ejje 't gesteld ? en ejje een bitje joen manieren gebruukt ? En ojje da cadootje gaf ton zeiden ze iedere ki: Dad ajje nie moeten doen wi.

Omme nor een speelpling gewist woaren ton amme vuule kléren en ze woaren goed voa de waste. Moeder was al content dat er nieks kapot was.

En omme were noa 't schoole mosten ton was 't eerste damme mosten doen een opstel schrieven over de schoolreize. En nateurlik hoe meer damme schreven dat goed was hoe meer punten damme kregen.