Verslagen:
4. Wondermooie Kunst te Breskens
Jacques Larbouillat
Kermiszondag is het in Breskens op 8 augustus 1982. In het met zon overgoten Zeeuws landschap is het uitkijken geblazen naar de derde rijstrook, te nemen bij het kruisen van de baan Schoondijke-Breskens Veerhaven, waar de automobilisten als gekken er op af rijden.
Gelukkig hadden we de teerlingen goed geworpen, toen we binnenrijdend opeens de karakteristieke kop van bestuurslid Albert De Keyser zagen opdoemen tussen het drukke verkeer, om ons en vele anderen de weg te wijzen naar de parochiekerk H.-Barbara.
Vele leden en vrienden van Sint-Guthago stonden er al verzameld en het was de sympathieke Jan de Koster, zeeman op rust en protestant, die er ons verwelkomde in naam van E. H. Pastoor Omer Gielliet, de Zeeuwse priester-beeldhouwer die van zijn rooms kerkje een ontmoetingsplaats heeft gemaakt waar hemel en aarde elkaar hand reiken.
Het bezoek begon aan de buitenzijde, waar op zes oude scheepsluiken, zes dagen uit het scheppingsverhaal staan afgebeeld. De zevende dag is uitgebeeld op de deur van de kerk met de zevenarmige kandelaar als samenvatting van de zeven dagen. Het middelste licht stelt de Sabbath voor, het rechtse licht is de zondag, het buitenste links de maandag, enz. telkens van buitenaf naar binnen. De kerkdeur beeldt het licht uit, verwijzend naar het woord van Christus: "Ik ben het Licht".
Naast de deur links staan Paus Joannes XXIII en bisschop Bekkers uitgebeeld; rechts Ghandi, die vanuit zijn geloof als hindoe een belangrijk man was in het Oosten; daarnaast Martin Luther King: beiden werden vermoord om hun bewogenheid en menselijke overtuiging
Symboliek voor het roer is het luisteren naar "Het Roer" (Christus):deze staat links tegen de muur opgesteld, terwijl het anker rechts, een teken van hoop voorstelt.
Bij het binnenkomen in de kerk bewonderen we eerst in het kamertje links van het portaal, een kalvarieberg gemaakt door kinderen van vijf en zes jaar. Het beeld in het midden van deze kamer stelt de leerlingen van Emmaus voor en is uniek van opvatting. Rechts staat op een roer Moeder Teresia afgebeeld. Het Kruisbeeld dat hangt tegen de muur van het koor is indrukwekkend, wanneer we het eigenlijke kerkschip betreden. Dit kruisbeeld is gevormd in de wortels van fossiel hout. Men herkent en gist er twee figuren in: Christus kijkend over de schouder van Maria naar de aarde en Gods kinderen ofwel Christus omhelsd door zijn Moeder.
De symboliek van dit kerkje is geïnspireerd door het rijke zeemans- en vissersleven. Alle kunstwerken werden gebeeldhouwd uit bomen en wrakstukken komend uit de Noordzee en uit fossielhout opgehaald bij baggerwerken in Zeeuws-Vlaanderen.
Het altaar is vervaardigd uit een balk van de oude molen van Breskens, en betekent een werf. De zitbank rechts is een meerpaal uit de haven. De kelk op het altaar is ook van hout en is gevormd uit een oud stuk eik, kundig ingelegd met zilver. De kristusfiguur is gekroond met de trouwring van de moeder van de pastoor-kunstenaar: een symbool van de liefde.
Het tabernakel, gesneden in een boom, heeft de vorm van een linkerhand en stelt Gods Hand voor. Merkwaardig is de kop van een visgeraamte. In deze vis uit Guyana herkent men een Christusfiguur op het kruis. Het scheepsmodel "Hemelvaart 7" dient als zitplaats bij de huwelijksplechtigheid ... en zorgt vaak voor hilariteit in de kerk wanneer een der gehuwden te vroeg gaat zitten en het "huwelijksbootje" kapseist. Maar geen zorg, destijds werd het vaartuig "Breskens 7" eens bij noodweer boven de golven getild, maar kwam wonderbaarlijk behouden thuis.
Een bazaanmast doet dienst als metershoge kandelaar voor de paaskaars. De kruiswegstaties zijn parels van beeldhouwkunst en uit een canadawilg straalt ons een Heilige Familie tegen. Scheepszwaarden afkomstig uit Vlaanderen, dienen nu als klankbord voor het houtsnijwerk dat de Verijzenis weergeeft.
Na het bezoek werden we in de stemmige ontvangszaal onder dit unieke kerkje, vergast op geurige koffie en koekjes. Bestuurslid Albert De Keyser schetste daarna in het kort het ontstaan van Breskens. Voorzitter René De Keyser sprak een dankwoord aan het adres van Jan de Koster en pastoor Gielliet.
Enkelen onder ons stapten nog even de pastorie binnen. Hemeltje! wat een kunststukken! Vier verschillende zetels, elk uit een stuk hout gesneden; een salontafel eenvoudig uit een reuzewortel gezaagd: enig! En dan dit wondermooie meesterwerkje op de schoorsteenmantel!!