Mededelingen en verslagen
8. Een Brokje Volkspoëzie Langs de Polderroute

Alice Tousseyn (Oostkerke)

Waar kunnen wij nog beter zijn?
zo zongen Zichems Heren.
Maar ook voor ons telt dit refrein,
Of moeten we 't nog leren?

te Knokke
Streke van geluk en vree
met al die mooie villa's
zijn strand en rusteloze zee
en af en toe wat "Dolle Mina's"

te Westkapelle
Landelijk dorp nabij de grens
waar nog vurig wordt gebeden
tot genezing van de mens
die er komt met stramme leden

te Hoeke
't Onbekende polderrijk
och hoe schoon staan er de bomen
langs de oude Krinkeldijk
plekjes om er bij te dromen.

te Oostkerke
Met zijn reuze poldertoren
kleine huisjes rond de kerk
en het land vol rijpend koren
vreugde in het daaglijks werk.

te Lapscheure
't Dorp van Pastoor Helderwijs
ruisend riet in oude kreken
wie nooit en vond dit paradijs
heeft goed en wel zijn kans verkeken.

Te Moerkerke
Tussen stad en kust gelegen
prachtig zeg in elk seizoen
daar wandelen in bos en wegen
wie zou er voor geen moeite doen.

Te Dudzele
Met haar massa hengelaars
rustig aan It kanaal gezeten
die hij ‘t gefluit der merelaars
zo rap de dag en ‘t uur vergeten.

Te Damme
Oude vesting aan het Zwin
resten van een groot verleden
die brachten welstand en gewin
al over Vlaandrens volk en steden.

te Lissewege
Met haar kerk en grote schuur
heersers over Vlaandrens gauwen
mild bedeeld door de natuur
met vette weiden en landouwen.

te Ramskapelle
Kan niet pronken met kastelen
of een brokje romantiek
maar er wonen willen velen
in een huisje vol antiek.

te Heist
Riante badplaats langs de kust
meeuwen krijsend over ‘t water
elk zoekt er vree en vindt er rust
de zorgen die zijn pas voor later.

Ja
we kunnen nergens beter zijn,
elk op zijn plaats ons hier gegeven.
En wil tot slot van dit refrein
met God en mens in vrede leven.