Ster der Zee - 15 augustus 1990

Vol belangstelling werd uitgekeken naar 15 augustus 1990... de grote dag waarop voor het eerst sedert 25 jaar de processie opnieuw zou uitgaan.

Maandenlang werd er aan voorbereid door een beperkt groepje mensen. Geld werd bijeengezocht, nieuwe kleren werden genaaid, wapenschilden werden deskundig geschilderd, choreografie werd gerepeteerd en de koren schraapten herhaaldelijk de kelen.

Vele kontakten werden gelegd, heel wat mensen werden aangesproken

Het zou lukken, want men kon tenslotte werken met Heistenaars, en die weten van wanten.

Toen we rond 8 uur op het Heldenplein aankwamen was gans de technische dienst van de gemeente reeds druk doende. Ook Jan Deroose van de dienst feesten was reeds druk in de weer. En de pastoor fietste ook eens langs. Ludwine Vandewalle deed de laatste afspraakjes met zuster Renildis en Marc Monballyu installeerde reeds de muziekinstallatie. Wie we tot onze grote verwondering (en vrees) niet zagen was de stralende zon, die nu al gans de zomer zo weelderig aanwezig was. ‘t Zal toch niet regenen zeker ? Maar neen, we hebben wel een stevig windje besteld... omdat ze beter onze vlag zouden zien wapperen.

Op de speelplaats van de zusters kwamen vanaf 9 uur de deelnemers om hun processiekleren aan te trekken, en nog een laatste maal te repeteren. Rond kwart voor tien werd orde op zaken gesteld en precies drie minuten voor 10 uur gaf André Desmidt het startsein.

Een glorievolle dag voor Heist was begonnen

In de pers lazen we niks dan lovende woorden, van de honderden en honderden toeschouwers kregen we veel lof.

Gelukkig hadden we alles goed getimed zodat we zoals voorzien precies om 10.30 u voor de tribune konden defileren. Iets na 11 uur kon de eucharistieviering beginnen en een uurtje later gingen we tevreden terug naar de Kerkstraat.

‘t Was wel geweest, en wie mee opstapte kan fier zijn, want het is niet voor iedereen weggelegd.

Wat was het heerlijk om weer dat Heistse samenhorigheidsgevoel te hebben. Wanneer Heistenaars de handen in elkaar slaan, dan zijn ze toch tot grootse dingen in staat.

Elk op zijn manier heeft de processie inhoud en waarde gegeven. Denken we maar aan de fiere ruiters van de manège Ryckaert die stijlvol de stoet openden.

En aan de koninklijke harmonie Sint-Cecilia Heist die op prachtige wijze de juiste processiestap aangaf, om dan later op het Heldenplein nog een aantal muzikale hoogstandjes te geven.

En waren ze niet schattig, die schildknapen met de wapenschilden van vroeger? Zo braaf en gewillig zijn ze zelden op school in OLVO.

We hebben allemaal nog Philippe Vanparijs gekend, de knorre of stoeltjeszetter of ceremoniemeester. Zijn zoon Marcel stapte in vaders kleren op in de processie, als toonbeeld van orde en eerbied.

Het Koudekerke-kerkje, in 1949 gemaakt door Gerard Demey, werd ook weer meegedragen, en Gerard was er weer bij. En de familie Ghevaert was er, net als 25 jaar geleden ook weer bij. De zoons droegen de relikwie van Sint-Antonius, voorafgegaan door de acolieten.

Biddend stapten de zusters mee op, samen met een aantal gelovigen, een biddende groep die O.L.V. Ster der Zee voorafgaat.

Bijzonder aantrekkelijk en zeer stijlvol waren de jonge meisjes van de choreografiegroep, die met een eigen muziekbegeleiding de processie een bijzonder cachet gaven.

De vrouwen van de KAV droegen dan het beeld van O.L.V., voorafgegaan door de relikwie gedragen door Cecile Plasschaert, die tijdens de Mis de mensen in vervoering en ontroering bracht door haar prachtige voordracht van het Marialied “Ster der Zee”.

De Katholieke Bond van Gepensioneerden was aanwezig met het koor ‘t Toontje, versterkt door het Gaudeamus-koor uit Duinbergen, die prachtige Gregoriaanse zangen ten beste gaven.

De visserij kwam natuurlijk ook ruim aan bod, met de schaalmodellen, en de boeien, en de boot pastoor Ampe, en de kaders met herinneringsfoto’s, respectievelijk gedragen door de Heistse Klakkertjes en de VKSJ.

Nieuw was het dragen van het beeldje uit het visserskapelletje door de pastoor onder het baldakijn. Noteren we dat hij voorafgegaan werd door een prachtige groep echte Heistse vissers, voor wie de processie en zeewijding een veel grotere betekenis hebben dan voor de modale kijker.

De solidariteit van de Heistse bevolking wordt dan nog onderstreept door de verenigingen die aanwezig waren met hun vaandel.

Al bij al een geslaagde topper waarover men nog lang zal napraten.

DANK AAN ALLE MEDEWERKERS EN OOK DANK AAN DE SPONSORS