"Futtel"

Albert Waeghe

De Knokkenaars die thans 45 jaar oud en meer zijn, zullen zich hem nog wel herinneren en misschien zien zij in hun verbeelding nog zijn gedrongen en onverzorgde figuur, met een jutezak over de schou­ders van de ene vuilnisbak naar de andere waggelen, in zichzelf brab­belend.

Toen koopman De Busschere Eduard op 25.10.1874, als fiere vader bij de ambtenaar van de burgerlijke stand te Middelburg (Oost-Vlaanderen) zijn jongstgeborene zoon Emiel kwam aanmelden, zal hij wel van een schone toekomst voor de jonge Emiel De Busschere gedroomd hebben.

Emiel De Busschere werd koopman net als zijn vader en kende suc­cesvolle tijden totdat de drank hem bergafwaarts leidde. Zijn bijnaam was "Futtel" en slechts weinige Knokkenaars kenden zijn werke­lijke naam.

"Futtel" werd te Knokke een eerste maal ingeschreven op 23.12.1913 voor Tramweg (zonder nummer). Hij bewoonde een huisje nabij de Smedestraat, daar waar later de speelkoer van de school der broeders Xaverianen kwam. In de dertiger jaren was "Futtel" koopman van oude meta­len en vodden. De drank sloopte echter zijn koopkracht en zo zag men hem geregeld de vuilnisbakken afzoeken naar "slunsen" en oud ijzer.

De kinderen die allen "Futtel" kenden, werden soms wel eens, als ze stout waren, angst aangejaagd met het gezegde: "Futtel" zal je in zijn zak steken". Er was echter niet de minste reden daartoe, want "Futtel" was gulhartig tegenover kinderen en zo kwam het wel voor dat hij met een "pint-op" als het kermis was op een draaimolen ging zitten en voor een half uur de molen huurde en alle kinderen gratis mochten genieten van de paardjesmolen.. "Futtel" zat toen glunderend op de mo­len tussen de kinderen die zongen "Vivat Futtel en hij mag er wezen, Vivat Futtel en hij mag er zijn!"

Een oorlogsanekdote. Tijdens de oorlog 40-45 tijdens de bezetting was "Futtel" ijverig in een vuilnisbak aan het zoeken nabij het "Links Hôtel" ter Elizabetlaan, toen een Duitse schildwacht hem vroeg wat hij daar deed. Onze sloeber antwoordde: "Rommel zoeken!" "Futtel" moest prompt mede naar de wachtkommandant, maar hij werd na een paar minuten buitengegooid met een "Raus, du Lumpf!"

Deze lustige vagebond die menige pint dronk samen met zijn vrienden Loete en Pieke, werd later in 1947 door moordenaarshanden om het leven gebracht. Hij bleef zowat een zevental maanden spoorloos tot zijn lijk in een moestuin te Westkapelle teruggevonden werd, ter Natiënlaan, al­waar zijn lichaam een 30 cm onder de aarde gestopt zat. Zijn schedel was ingeslagen met een stomp voorwerp. Zulks voor de luttele centen welke hij mocht bezitten. De moordenaar bleef tot op heden onbekend en ongestraft - of zou zijn knagend geweten voor hem een straf geweest zijn?

Van "Futtel" kan men wel zeggen dat hij een dronkeboer was, maar hij was zeker geen slecht mens, dit zullen U allen getuigen die op z'n kosten op de paardjesmolen gezeten hebben...

Van de Velde Henry

Albert Waeghe

Op 29 april werd te Knocke a/z ter Zeedijk, villa "Ten Anker" in­geschreven: Van De Velde Henry, architekt-kunstschilder, geboren te Antwerpen op 3 april 1863.

De villa "Ten Anker" was het eerste villapand welke op de Zeedijk gebouwd werd te Knokke, zulks op ongeveer 50 meter westwaarts van 't Van Bunnenplein (tussen huidig Van Bunnenplein en de Leopoldlaan). In het boek "De Zeekust & Knocke" van de heer Gaston Van Steene (gewezen schooldirekteur te Knokke), wordt daaromtrent vermeld; "De eerste vil­la met zicht op de zee, villa "Ten Anker" werd gebouwd in 't jaar 1890 voor de Antwerpse zeekapitein mr. Depaepe, die Knocke en de zee ver­koos om zijn laatste levensjaren door te brengen". Dit gebouwtje werd later bij vergroting van het "Grand Hôtel" afgebroken en door kwestig hotel ingenomen. Er bestaan nog oude aanzichtkaarten waarop villa "Ten Anker" voorkomt.

Hogergenoemde Van De Velde Henry was een zeer gekend figuur als architekt; hij wordt samen met Hancart en Horta een der vernieuwers van de Europese architektuur genoemd. Hij was tevens een zeer verdienstelijk kunstschilder. Het is ons echter onbekend of er kunstwerken van deze kunstenaar hier in onze gemeente bevinden. Van De Velde Henry werd te Knocke a/z afgeschreven voor Ukkel op 13.03.1896. Voor zover als wij konden achterhalen, overleed deze grote kunstenaar te Zürich (Zwitserland) op 25.10.1957.

Achter de "Barm"

Albert Waeghe

De kleine werkmanshuisjes welke vóór circa 150 jaar in de duinen gebouwd werden te Knokke, hadden meestal geen vensters of deuren aan de noordzijde. Ze waren praktisch allen naar het zuiden gericht.

Om het lage pannen- of strodak tegen de noorderstormen te beveili­gen werd aan de noordelijke zijde dan een zandberm aangelegd, een soort 2 meter hoge stukje dijk, welke dan met helm en struikgewas be­plant werd.

Vele oudere Knokkenaars zullen zich nog wel zulke "barmen" (zoals ze in de volkstaal genoemd werden) herinneren. De huisjes van Pier De Graeve, Fluppe Bil en Inno Stockx (achter het huidige Zoutekerkje) waar thans de Welseweg is, waren aan de noordelijke zijde ook door 'n "barm" beschermd. Gezien deze laatstgenoemde huisjes niet zover van elkander verwijderd waren, gaven de bermen de indruk een stukje dijk te vormen, met hier en daar een opening er in om naar de huisjes te gaan. Deze huisjes werden omstreeks 1934 afgebroken.

Ook daar waar zich het Zoutedijkske bevindt, stonden een paar klei­ne huisjes met een "barm". De vraag stelt zich dan ook wel; waar was een dijk en waar was het een berm?