Over de "derde teghele" te Brugge

Jos De Smet

Met buitengewoon veel belangstelling las ik de studie van lic. M. Coornaert "Over dektegels, vloertegels en haardtegels", verschenen verleden jaar in de vierde aflevering van ons Tijdschrift.

Op blz 117-122 heeft hij het over het invoeren te Brugge van de "derde teghele", ‘t is te zeggen van de stedelijke toelage van een derde van de kosten van een dakbedekking, wanneer een nieuw huis met tegels werd gedekt, en later ook wanneer een strodak vervangen werd door een tegeldak; en dit om brandgevaar te verminderen.

Na de ordonnantie van 1417 werden tot 1434 ieder jaar door partikulieren toelagen daartoe aangevraagd en bekomen. Tussen 1436 en 1446 heeft niemand meer deze stedelijke premie aangevraagd. Daarom werd in 1446 een nieuwe ordonnantie daartoe uitgevaardigd, en vanaf 1447 worden opnieuw premiën aangevraagd en verleend tot in 1454. De aanvragers waren echter niet zeer talrijk, totdat de magistraat, door de proklamatie van 1477, maatregels nam om het ambacht van de strodekkers te laten uitsterven, als probaat middel om de strooien daken te doen verdwijnen, en alzo grote brandrampen te voorkomen, die soms gehele straten vernielden.

De terughoudendheid van de Bruggelingen tegenover de nieuwe dakbedekking kwam voort uit het feit dat de huisjes, zoals wij er nog enkele kennen in de Brugse volkskwartieren, beneden slechts één enkele plaats hadden, de keuken. Boven de keuken lag de zolder direkt onder het dak, en deze zolder diende tot slaapplaats.

Met een strooien dak was het op de zolder warm in de winter en fris in de zomer; maar met een dak uit tegels was het juist andersom: dan was het onverdragelijk warm in de zomer en ijskoud in de winter.

Dit is de reden waarom de premie in het begin veel bijval kende, een bijval die weldra daalde. In 1418 immers vroegen elf eigenaars de premie, in 1419 zestien, in 1420 vijfenzeventig. Na drie jaar ondervinding waren de mensen weinig enthousiast voor tegeldaken, en de aangevraagde premiën daalden achtereenvolgens tot 58, 44 en 17.

0000000000   000000000000   00000000000