Pioniers van K.F.C. Heist vertellen...

Wilfried Desmet

Toen men mij de raad gaf om bij Jef Valcke aan te kloppen, wist ik niet dat hieruit zo’n interessant gesprek zou groeien. Na de reden van mijn komst te hebben uitgelegd, begon hij reeds aan hoog tempo enkele anekdotes aan te halen van toen K.F.C. Heist nog in de kinderschoenen stond. We zaten onmiddellijk in de sfeer van weleer, want hoe kon het anders: Jef is één van de pioniers geweest die er bij is geweest in I923. 0ndanks zijn 80 jaar is hij nog jong van hart en de herinneringen borrelen bij hem op alsof het gisteren gebeurde.

De tijd ontbrak hem om nog veel meer te vertellen en hij zei, om mij gerust te stellen, “dat is nieks, ’k gônt allemolle ip u brochtje papier zetten en nor huus brieng”. Inderdaad op de afgesproken dag was hij paraat met zijn “brochtje papier”, bijna een hele waslijst met interessante gegevens.

Het was een geluksdag, want op hetzelfde ogenblik kwam zelfs een tweede man opdagen. Wardje Hertsoen, die ook het wel en wee van het vroegere K.F.C. Heist heeft meegemaakt. Wardje was zeer actief als scheidsrechter, linesman en medestichter van F.C. Stormvogels, de club die tijdens de tweede wereldoorlog bestond.

Daar gingen we dan, meer dan een uur plezierige en ernstige “akedoten” zoals Wardje zei. 1923 was de officiële start van K.F.C. Heist (aansluiting bij de bond) en de eerste voorzitter was dokter De Ketelaere. Het toenmalige lokaal was bij Gusten Coppens in de ”meulenhoek”. Namen van spelers uit deze periode zijn o.a. Charles Berton, Gusten Coppens, Pros Krus, Henri Vermeersch, Leon Vandebussche ,Paul, Frans en Raoul Vansevenant, Robert Vlietinck, Albert Hertsens en Tuur Bailyu.

Ze speelden in de weide van Hoornmachtigh. Rond de jaren ’28-‘30 waren er al nieuwe gezichten zoals Maurice Vanhalewijn, Anselmus Serreyn (Poy), Leon Martony, Gerard Thomas ,Charles Vantorre Jozef Demetter, Rebe Billiau, Jules Maes, Frits Timmerman, Qscar Nefroot, Rene Haerinck, Pier Woestijn, Maurice Keuckelinck,…

De toenmalige voorzitter stierf op de dag van de laatste wedstrijd van de competitie van ’33-’34, namelijk F.C. Heist - Union Doornik. Ondertussen was er een tribune gebouwd op het terrein in de Panneslag die in 1930 werd ingehuldigd door burgemeester Debra. Jef Valcke was de terreinbewaarder en woonde van 1930 tot 1941 onder de tribune.

In 1933 speelde K.F.C. Heist kampioen en klom op naar “promotie”, waar ze slechts 1 jaar verbleven. Sylvain Bulcke werd ondertussen voorzitter in 1934 tot aan de oorlog.

1935 was een legendarisch jaar: men werd opnieuw kampioen en klom terug naar “promotie”. Ze deden het ver van mis, want na de heenronde stonden ze op kop! Maar.. het boterde niet goed in de innerlijke keuken en op het einde van de terugronde degradeerde men opnieuw. Spelers zoals Robert Slabbinck, Albert Naert, Pulle Debeir, Rene Claeys, Anselmus Serreyn, Marcel Meyers, Rene Haerinck, Maurice Bulcke, Achiel Daveloose, Rene Vantorre, Marcel Dhauw, Andre Deschepper, Jozef Claeys en François Vanhulle hebben dit meegemaakt.

1940 was de definitieve teloorgang: Alle materiaal werd verkocht en het bestuur werd ontbonden. Gedurende de oorlog bestond dan wel de ploeg F.C. Stormvogels. In 1945 werd er opnieuw gestart onder van impuls van o.a. Prosper Vanhulle, dit onder stamnummer 4465. Het moderne K.F.C. Heist was geboren, maar kende veel moeilijkheden. Het oude terrein in de Panneslag was nu land- en tuinbouwgrond geworden. Miel Hoornmachtigh heeft hen uit de penarie geholpen en bood hen een weide aan in de oude Kerkstraat. Gelukkig boden zich 22 kloeke mannen aan om te voetballen.

Het wel en wee van de nieuwe ploeg is een geschiedenis op zichzelf. Hopelijk wordt dit ook eens aan het papier toevertrouwd. De eerste voorzitter Kamiel Slabbinck had het niet gemakkelijk. Het eerste lichtpunt was toch dat men terug op het vertrouwde terrein terecht kwam.

Na Victor Gheeraerts kwam gemeentesecretaris Raymond Gobert aan het roer. Onder zijn impuls werd het nieuwe stadion gebouwd. Heistse aannemers en arbeiders hebben in hun vrije uren en belangloos de omheining gebouwd! De poorten werden door de supporterclubs geschonken. Het stadion De Taye werd op zondag 21 augustus 1960 plechtig ingewijd door minister Meyers.

In de naoorlogse periode heeft het jeugdcomité een grote rol gespeeld bij de vorming van goede voetballers. Miniemen, kadetten en scholieren werden geleid door een groep harde werkers en hun inspanningen gaan nog verder. Jozef Deroose, Jozef Verniest en momenteel Karel Degrauwe waren en zijn de voorzitters van de jongste generatie.

In tegenstelling met de oude pioniers zijn hun problemen die van de moderne voetballerij. De romantiek van vroeger, zoals in de tijd van Jef en Wardje,is wellicht voor goed voorbij.

Graag dank ik het echtpaar Six-Vanhulle, Jozef Valcke, Edward Hertsoen, Jos Coppejans, Kamiel Slabbinck, Gerard Dedeene en Jan Berkers voor hun bijdrage tot deze tekst.