De vissersradio

André Desmidt / Facebook

Ons baserend op de informatie van de website Oostende radio geven we een kort historisch overzicht van wat wij de vissersradio noemen.

Op 8 januari 1901 werd het eerste kustradiostation opgericht in De Panne met als opdracht de radioverbindingen met de mailboot Prinses Clementine.

Het jaar daarop (17 juni 1902) kwam er een nieuw kuststation  in een treinwagon in Nieuwpoort.  Later in een gebouw van het loodswezen.

In 1913 werd het eerste Belgische vissersvaartuig uitgerust met draadloze telegrafie.  In 1929 werd er een radiotelefoniepost opgericht in het kuststation Oostende.

Na de Eerste Wereldoorlog wordt een nieuw kuststation (roepnaam Oostende radio Ost) gebouwd naast de watertoren in Oostende.

Op het einde van de jaren twintig werd het mogelijk om te telefoneren op zee.  De vissers kwamen eerst aan de beurt.

In 1938 wordt een zenderpark opgericht in Middelkerke. Na een aantal verhuizingen komt Oostende radio in een modern gebouw in de Perronstraat in Oostende. Tenslotte verhuist het geheel in 2006 naar de marinebasis in Zeebrugge.

Eigenlijk had Oostende radio géén afzonderlijke dienst “vissersradio”.  Wel werkten veel vissers op wat men de vissersfrequentie noemde.

Deze frequentie is trouwens nog altijd beschikbaar maar het radioverkeer met de vissers is zo goed als weggevallen door de mogelijkheden van de moderne communicatiemiddelen.

Toen ik als kleine jongen langs de straten liep kwam ik onder de indruk van al die radio’s die niet alleen zeer luid stonden maar ook allemaal op dezelfde post.  Het was een hels lawaai van roepen en fluiten… voor mij meestal onverstaanbaar.  Maar iedere vissers had zijn eigen kenwijsje en manier van roepen (communiceren).

In de straten waar veel vissersvrouwen woonden kon men al wandelend het programma volgen.  Het was de vissersradio.  Toen reeds intrigeerde het mij.

Toen ik in Sincfala de tentoonstelling “Visserskoppen” bezocht en keek naar het filmpje “Visserskoppen vertellen” kwam ik onder de indruk van het verhaal van Michael Vandierendonck over de vissersradio.  Ik nam de nodige contacten en deed ook een oproep via facebook voor getuigenissen. 

We citeren er een aantal:

Michael Vandierendonck : Vroeger was er geen rechtstreeks contact.  Alles verliep via radio Oostende.  Als er iets was dan luisterde heel de visserij mee.

Dan werd er dit of dat gezegd en gans de visserij hoorde het.  Zo leefde je ook mee met de andere gezinnen.

Toen mijn dochter geboren werd bijvoorbeeld, ik was op zee, heb ik dat vernomen via mijn vader langs Oostende radio.  En héél de groep wist het…  Daarna proficiat alhier, proficiat aldaar…

Van Rompaey Tony : Deze ontvanger stond vaak thuis. 

Andre Ackx Het liedje dat vader floot kan je als kind nooit uit je geheugen wissen zelfs nu nog altijd niet na zovele jaren !!!!!

Marina Vantournhout Veel geluisterd wanneer vader riep.  Ook de mindere dagen wanneer we panne panne hoorden bangelijk afwachten wie het was.

Betty Verpoorter Bij ons was het 21 21 dat er werd geroepen nie fluiten of zingen ze konden da

Anoniem : Als hij riep bij het binnenlopen sloeg het aan mijn hart en was ik bang dat ik weer prijs zou hebben…

Ackx Robert vroeger was 126m voor de visvangers en 133 voor garnaalvangers later 3382

Tijdsbeeld uit 1983.  Pas getrouwd en samen met moeder wachtend aan de radio tot ze zouden roepen. (Marina van Torre).

Marina van Torre Ik had zo’n oede vissersradio. Eki de radio van de kasse gelopen en antenne bina afgekrakt moestn tonne altied die antenne vasthoedn vo betere ontvangst ....helpte nivele mogow ....later kwam tonne die modernere grijze bakken

Eric Lagast: Op weg naar de thuishaven riep mijn vader mij altijd een paar uur voor het binnenlopen in de haven op.  Ik was toen schipper op de Z 523 van Rosa van Flijsters.  En toevallig werd mijn laatste gesprek opgenomen door mijn buurman uit de Pannenstraat Pierre De Wispelaere.  Ik heb dat gesprek nog steeds op tape en die tape betekent heel veel voor mij.  Want de B 604 werd amper één uur voor aankomst overvaren door de Bowsteam en zonk juist benoorden Zeebrugge.  Met de volle bemanning… een triest verhaal.

René Adams: Een mindere anekdote, ik was met mijn grootmoeder thuis en de radio stond op de vissers. Opeens pan pan pan bericht iemand overboord op de Z460. Mijn metje was overstuur want haar schoonzoon Gérard Rappe en kleinzoon Jantje Rappe waren aan boord. Bleek later dat mijn neef gebleven was op zee. Amper 17 jaar. Ik vergeet dit nooit meer.

Tania De Munter Mijn papa zijn fluitliedje was:  Oh Johnny zing een liedje voor mij alleen.  Dan moesten we heel stilletjes aan de radio zitten rond een bepaald uur .

Katrien Vandevelde Mooie herinneringen,, jammer dat een mens da nooit opgenomen heeft op een cassetterecorder,, nu kan t helaas niet meer,, hoor het nog wel in Mn hoofd maar ja,, Allo numero 7 en dan nog eens hallo numero 7, goeie noenoe Lydie, Katrien, Walter, Claudine

Over en sluiten maar kwam eigenlijk pas na de derde keer

Marie-Claire Bulcke Ja tis allemolle goed an boord

Ingrid Vandierendonck.  Mijn vader floot altijd eerst en dan heel de familie goedendag of goedenavond wensen en een dag voor ze naar huis kwamen zegde hij altijd : en we zijn op route nor huus … en als ik getrouwd ben heb ik een radio gekregen als cadeau van mijn meter dan kon ik ook luisteren naar de vissers.  Hij stond bijna gans de dag op de vissers.  Ik luisterde er graag naar.

Marc Deman Het was een radio waarop je ook de middengolf moest kunnen ontvangen (MW). De middengolf zender/ontvanger is nog steeds verplicht aan boord van zeeschepen. Ik vermoed dan ook dat het nog steeds gebruikt wordt als communicatiemiddel tussenin de schepen? Tot zo n 12 jaar terug in elk geval nog wel. Toen ben ik gestopt met de visserij...

Robin Vantorre.  Dat was ook niet enkel voor de visserij he. Mn pa, is na een periode van visserij, gaan varen als motorist bij de zeeslepers van urs (offshore olievelden). Ook zij hadden de gewoonte om op een vast moment altijd te roepen naar huis of hun kantoor zelfs. (Stand van zaken, reparatie, aflos enz  ) Dus ook ik, waarvan mn pa al een tijd geen visser meer was, heb de radio in de keuken nog weten aan staan hoor. Ken al goed verstoan da je gezeit et ... Over en sluiten maar! Oostende radio ... Vriendelijk bedankt he

Roger Berton Da was nie naar huis roepen hé, da was een telefoongesprek voeren via Oostende radio en dat moest betaald worden. Iedereen die een radio had met dezelfde frequenties als Oostende radio kon meeluisteren hé.

Franky Allemeersch. Ook veel geluisterd : mijn pa ging in zee , nonkel Staf,nonkel Gerard en mijn dooppeter Charles .
Kan zn "geschuufel" nog altijd horen in mijn hoofd.En uiteraard wat hij zei.
Idd ze hadden allemaal een eigen fluitwijsje ,en manier van praten.

Petra Pierar Altijd de radio open bij me metje om naar de vissers te luisteren hele familie was bijna visser

Dobbelaere Jerry heel mijn jeugd mogen eten 's  middags met zware radiostoring op den achtergrond + dat we de tv niet mochten aanzetten want die radio stoorde nog meer dan.  Waren wij blij dat pa geropen had dat die schele radio uitmocht!  Als 14 jarige dan zelf beginnen varen en ook nog een paar jaar naar huis geropen.  Mijn broer en mijn zus hadden het toen nog erger.  Ze moesten wachten tot we alle twee geropen hadden vooraleer hij uitmocht!  Eind de jaren 90' werd dat bijna niet meer gedaan omdat we veel minder dicht bij huis visten en ze konden ons bijna of niet meer horen thuis!

Annick Defruyt   Mijn man Peter Ackx zijn vader is 36 jaar in zee geweest. Zijn naam is Jacques Ackx 'Capelle'. Als kind luisterde Peter samen met zijn ma, zus en broers naar de vissersradio. Jacques begon het liedje 'Lili hi, Lili ho te fluiten en zei dan erna : 't is ier geluusterd voe Jacqueline, Maria, Albert, Jan, Peter en ma o ze luustert (dat ging dan over z'n eigen moeder). Ik kèn nie meer gin nieuws. We zien ip roete no ruus. Sluiten maar'. Een mooie anekdote waar wij nog altijd kippenvel van krijgen als Peter het vertelt.

Francine Vandierendonck Als kind, vader was altijd op zee met kerstmis, mochten we op blijven tot middernacht want toen zong ons vader een kerstliedje en kregen we de kerstwensen erbij. Er waren vissers die op hun mondharmonica speelden. Dat was dan voor ons het kerstfeest.  Nostalgie van de bovenste plank.

Vera de Graeve Mijn vader speelde toen op zijn mondharmonica .

Luc Savels Stond altijd op bij ons als ik klein was (jaren 70). Misschien eens bij mijn moeder langsgaan (Georgette Keukelinck) die lid is van Heyst Leeft.

Chris Meyers Elk met zijn eigen schuuffeletje ervoor.  Mn pa had Santa Maria
Deze gebruik ik nu ook In gewoon radioverkeer

Dobbelaere Jerry Mijn pa floot den intro van de muppet show!

Calus Gilbert Ik kon niet Schuifelen. Altijd de naam van mijn kinderen bewust. Annick. Frank. Rik. altijd met een k eindigt. Denk visserij band. 108.en zo iets.

Marleen Molderez Vroeger op 126 en 133 later ssb band 3382 en onder andere ik op 4143,6 de radio stond hier thuis open van ‘s morgens tot ‘s avonds .grts ivan

Nathalie Serreyn Als kind luisterden wij ook altijd over de middag tot we pa horen roepen (fluitmelodie + klein zinnetje) hadden en zo wisten we dat alles ok was. Of als het bv. onze verjaardag was ontvingen we via deze weg felicitaties.

Christa Meysseman Jaren naar geluisterd. Elke dag rond hetzelfde uur zitten wachten op pa, Robert Meysseman, zijn schuuffeletje.  Toen hij later bij de sleepboten was verhuisde de radio-pickup naar mijn slaapkamer en luisterde ik steeds naar de visschers tijdens de examens.

Anje Dobbelaere Ik heb ook altijd geluisterd naar de radio altijd tussen 12en 1 u en van 19 tot 20u zelf nog over Oostende radio gepraat

Francine Vandierendonck Mijn man floot niks maar riep 2 maal "zeemeermin" en toen kwam de rest.  Ik luisterde veel naar Oostende radio en daar kwam je soms rare dingen te horen
Ik denk dat er toch vrouwen waren die niet beseften dat iedereen je kon horen

Serge En Isabelle Heb Wilfried dikwijls horen roepen naar zijn zeemeermin , ik heb het ergens op een video

Mario De Paep Man man man, pure nostalgie. Waren samen thuis aan ‘t luisteren met zussen en broer terwijl moeder zij wie ze allemaal herkende aan hun fluitje of roep. Ik vond da tof !

Marc Deman. De Middengolf radio.. De facebook uit het verleden. Eerst luisteren op 3382 naar vader en/of zoonlief. Om daarna over te schakelen op 2484 (Oostende Radio), om de telefoongesprekken tussen schepen en hun thuis af te luisteren...

Francine Vandierendonck Ja Marc ik hoor je vader nog altijd in mijn hoofd " vrouwtje Geertje Marcstje Kurtje Katrientje" da blijft bij

Brenda Utterwulghe Roompot viere, Roompot viere, Roompot viere, kon niet zeggen dat ik het adres van mijn schoonouders vergeten was.

Patricia De Graeve Zwieg ,zie stille, junder voader en of broers go roepen, dat herinner ik me het best ,met een radio die we moeilijk op het juiste kanaal krijgen. We hebben het er toevallig vorige week nog over gehad

Georges De Groote Op zondag namiddag werd café  "Groen en Wit" opgeroepen via Oostende radio door de Z573 "La Paloma" van Medard De Groote met vermelding " Hallo de zeemeermin zeemeermin zeemeermin" om de voetbal uitslagen te weten van de reeks waar KFC HEIST in speelde.  IEDEREEN luisterde mee was om 17:15 denk ik

Gaston Van Bambost en ton goe nieuws medar goe nieuws medar ee of sligt nieuws medar… heel de visserij lag op de loer voe da nieuws van koesse

Fabienne Decorte steeds vooraf gegaan door gekende fluitdeuntje...alleen geoefende oren konden de boodschap verstaan. Goeie noene en toe vanavnd nog e ki

Nancy Dewitte Campbell En nu ist Whatsapp

Als kind naar een tekenfilm kijken zonder geluid, omdat we ons pa zouden horen over de radio

Marleen Vanherweghe Das pure nostalgie we waren altijd gerust als we leon gehoord hadden en zeker bij slecht weer ! ‘K heb nog altijd me vissersradio staan was daar een speciaal bakje bij voor de ontvangst ! Radio is zeker 40jaar oud en wordt nog dagelijks gewoon gebruikt om naar radio 2te luisteren ! Kwam nog van de Saeitte van Zeebrugge.  Leon floot altijd eenzelfde liedje van Elvis 2xdaags

Ginette Laforce nostalgie, Stanis zijn teken was 2 korte schuifeletjes en het nr waar wij woonden, en als we hem gehoord hadden mocht de radio uit, heb de radio nog gekregen voor mijn verjaardag toen we nog niet getrouwd waren

Lies Vantorre.  St st stil want papa gaat roepen… het fluitdeuntje (cérisiers roses et pommiers blancs) en dan luisteren.  Bij stormweer extra spannend.

Eric Lagast : Op weg naar de thuishaven riep mijn vader me steeds een paar uur voor het binnenlopen van de haven op.

De reacties hierboven komen van facebook ingevolge onze oproep, waarvoor dank! 

We hebben een paar oude vissers gevraagd om nog eens hun deuntje te fluiten maar helaas  de valse tanden lieten dit niet meer toe…