Ere-vrederechter Albert Deketelaere overleden...

Slechts enkele weken na zijn publicatie in ons tijdschrift is onze ere-vrederechter totaal onverwachts heengegaan.

Deze eminente Heistenaar blijft ons bij als een echte rechter van de vrede, rustig en wijs, steeds bereid om te bemiddelen, om de hoekige kanten af te ronden, maar ook gestreng en rechtlijnig. Jaren was hij begaan met het wel en wee van Heist-Duinbergen als lid van de vzw initiatief. De Heistse Klakkertjes verliezen in hem een unieke ere-voorzitter en de Orde van de Prince zal hem missen als gewaardeerd lid in het gezelschap. In strikte intimiteit werd hij begraven.

Wij bieden Mevrouw en de achtbare familie ons diep leedwezen aan en delen in het grote verdriet.

Antoine Ghekiere, voorzitter cultuurraad Knokke-Heist overleden.

Na een aanslepende ziekte is de heer Ghekiere gestorven.
Hij was medewerker op de dienst toerisme, actief bij de bibliotheek en voorzitter van de plaatselijke gidsenkring. Als voorzitter van de cultuurraad mochten wij hem herhaaldelijk op onze manifestaties begroeten. Na 35 jaar inzet in de culturele sector van Knokke en Knokke-Heist zal zijn heengaan een grote leemte overlaten. Wij bieden de familie langs deze weg onze deelneming aan.

Pastoor Loncke is niet meer...

Toen hij zes jaar terug naar Heist kwam om er de verantwoordelijkheid over de Sint-Antoniusparochie op zich te nemen, waren het slechts de insiders die wisten dat hij over een wankele gezondheid beschikte. Als vijftiger wilde hij zich onmiddellijk inwerken. De beste springplank naar de Heistenaars was voor hem zeker het lidmaatschap van Heyst Leeft en zijn aanwezigheid op ons avondje Heist.

Wij waren inderdaad aangenaam verrast dat wij de “nieuwe pastoor” reeds na enkele dagen verblijf in Heist op onze activiteit in Ravelingen mochten begroeten. Door vele huisbezoeken trachtte hij de Heistenaars beter te leren kennen, en als proost van de Katholieke Bond van Gepensioneerden vernam hij de vele verhalen vol heimwee uit de mond van de oude Heistenaars. Hoe het hier was voor de fusie, tijdens de oorlog, of in de jaren dertig...

Tijdens de plechtige uitvaartdienst in een bomvolle kerk, in aanwezigheid van Mgr. Van Gheluwe, Bisschop van Brugge, typeerde deken Fenaux van Blankenberge de overleden priester als een minzaam, dynamisch en guitig man. Vele parochianen zullen zijn kloeke stem of zijn warme handdruk missen.
Heyst Leeft zal een gewaardeerd lid en enthousiast propagandist missen.

Wij hopen dat onze goede herinneringen voor de familie, vrienden en kennissen een steun zullen zijn tijdens de eenzame ogenblikken die na dit overlijden zullen volgen. Wij bieden langs deze weg de familie onze deelneming aan.

Vissersliedjes uit de oude doos

L. Lambrechts

I

Vliegt blij mijn schuitjen in den wind
Dan denk ik aan mijn aardig kind
dat ginder, op de vlaamsche kust
in ‘t witte wissen wiegje rust...
Dan denk ik aan mijn Pietje,
Het kleine deugenietje
Den blonden krullenkop
En lichter, lichter wordt mijn zwaar getob!

II

Zucht luid het touwwerk in den wind,
Dan denk ik weder aan mijn kind,
Dan hoor ik ‘t gillen van zijn stem
Als dreigde ‘t barre wéer ook hem...
Dan schrik ik voor mijn Pietje
Het kleine deugenietje,
Den blonden krullekop,
En banger, banger wordt mijn zwaar getob!

III

Volgt zonneschijn op guren wind
Dan denk ik nogmaals aan mijn kind,
Zijn wieg komt dansend voor mij staan
En lachend ziet het vader aan...
Dan lach ik mee met Pietje
Het kleine deugenietje,
Den blonden krullekop
Een loon, een zegen wordt mijn zwaar getob!