Heistse straatnamen...
Auguste Beernaert

Andre Desmidt

De in Oostende op 26 juli 1829 geboren Nobelprijswinnaar ontvangst in 1909 samen met de Fransman Destournelles de Constant de Nobelprijs voor de vrede voor zijn inzet tijdens de Internationale Vredesconferenties van 1899 en 1907.

Het blijft tot op heden de enige West-Vlaamse Nobelprijswinnaar.

Auguste Beernaert studeerde rechten in Leuven, Parijs, Berlijn en Heidelberg en vestigt zich in 1853 als advocaat in Brussel. Hij stapt in de politiek en wordt katholiek kamerlid voor de arrondissementen Tielt (1874-1900) en Roeselare-Tielt (1900-1912).

Nog voor zijn verkiezing als kamerlid aanvaardt Beernaert de ministerportefeuille van Openbare Werken in het Kabinet Dee Theux-Malou.

Hij laat het spoorwegnet en de haveninrichtingen van Antwerpen, Gent en Oostende uitbreiden. Met het oog op de energievoorzieningen van de textielstreek van Verviers laat hij de stuwdam van de Gileppe aanleggen. Tijdens de schoolstrijd onder de radicaal-liberale regering Frère Orban treedt Beernaert op als leidende figuur van de katholieke oppositie.

Na de liberale nederlaag bij de verkiezingen van 1884 is hij Minister van Landbouw, Nijverheid en Openbare Werken.

En van oktober 1884 tot maart 1894 leidt hij een gematigd katholiek kabinet dat na de bloedige stakingen van 1886 de eerste sociale wetgeving tot stand brengt met onder meer beperking van de kinder- en vrouwenarbeid. In 1893 wordt de eerste grondwetsherziening doorgevoerd waardoor de kiesplicht wordt ingevoerd en het algemeen meervoudig kiesrecht van kracht wordt.

Met de steun van Auguste Beernaert wordt Koning Leopold II in 1885 souverein van de Onafhankelijke Congostaat.

De verwerping door de Kamer van Beernaerts wetsontwerp tot invoering van de evenredige vertegenwoordiging bij de verkiezingen leidt tot zijn ontslag.

In 1894 wordt hij tot Minister van Staat benoemd en van 1895 tot 1900 is hij voorzitter van de Kamer van Volksvertegenwoordigers. In die periode bekoelt zijn verhouding tot Leopold II wegens zijn koloniale politiek in Congo. Auguste Beernaert treedt op als Belgisch vertegenwoordiger tijdens de internationale vredesconferenties van 1899 en 1907.

Daar worden een aantal conventies inzake de vreedzame regeling van internationale geschillen gesloten.

Zijn inspanningen op dat vlak leveren hem in 1909 de Nobelprijs voor de Vrede op.

Hij overleed in Luzern op 6 oktober 1912.