Ip zun Heists
Ik zien zu nog altied stoan ip de Zeediek achter de gevels van een van die ziestroaten: d’oede visschers. Met ulder doenkerblowe veste en broek en u schippersklakke met ulder nk noa de wiend en de schoeren u bitje ipgetrokken en ulder been halveliengs open.
Dat is u gewente van an board voa nie tegen dek te goan maar aan land zoe je peizen dan ze u stik in ulder botten an.
Heel speciaal was ook da zu altied keken noa ‘t woater met u blik ip oneindig. Eigenlijk keken ze gedeurig noa dun horizon, doar woa dat ‘t woater en de lucht mekoar tegen komn. U visscher met u bril is un uutzoendenenge... de meeste en goe ogen en deze en gin bril nodig. In vuIle zee is u bril vaneigens ook nie gemakkelik hé. De visschers stoenden doar in u groeptje van vuuf zes mannen. Dun enen trokt an zien puupe en dun andere ad u zelfgedroide sigarettepeuke in un hoekstje van zien moend.
U helen oeden stoent tur tu sjieken ip u proppe tubak...
Zu klapten zieder over de visscherie. Oewe dat vroeger was en wat da zu allemolle meegemakt aan an board. Met vele herinneringen an ulder moaten die in al die joaren in zee gebleven woaren. Moa dur wierd ook over de moderne visscherie geklapt en al de nieuwigheden wierden besproken met vele commentaar. Over de familie en de moaten ip zee en ulder vangste of mankoasjies. Ip zee is ‘t altied u ‘t wadde en doardeure wisten zieder altied wel wa gezeid. Al ist dat die mannen doar ook u hele tied kosten stoan te stoan zoender u’t wa te zeggen. Zie gerust da ze ton met ulder gedachten nog ip ulder eigen schuute zoaten en dat er vor ulder ogen u film afspeelde van vele mi serie en hard werken voa de kost.
‘t Vîsschersleven is gin kerremesse. Alle doagen kwamen zun doar tope voa te kieken in de verte otter gin schuuten kwamen. Van otter u stik van de mast te zien was begosten zu te roaden wiens zu schuute dat zoe zien. Soms kosten zieder da zien aan de masten, ‘t is oengelofelik. En ton kwamen de toengen lost. Sommigen aan al u t wa goord tip de visschersradio en wisten ot u goe of slichte vangste was of onze mankoatie gehad aan.
Ot familie was ton giengen zu no dhoave in Zeebrugge. Uut kurieusiteit of vor u bitje thel pen. Vele van die oede visschers giengen nog regelmoatig noa dhoave vod ambiance en de sfeer. Azo erleefden zieder u bitje en bleven zu dur bie. Voa noa Zeebrugge te trekken pakten zu de tram. Zu stoenden aan de kant van de stroate en binst dat zu ip de tram ant wachten woaren keken zook otter gin otto’ s noa Zeebrugge reden. ‘t Was de gewente da zu meegepakt wieren en da was nateurlik u tramticketje uutgespoard... en kosten zu u poestertje meer drienken. Dur wierd verteld over de schuute en ‘t materioal en over de loavertjes en oewe da zut gesteld aan an board.
En ook wel dat da zu uutgestoken aan met die joenge gastjes.
Soms wierd er ook geholpen bie ‘t lossen en kwamen zu noar uus met u zootje vis.
U kluts in de poander.
Otter u ‘t wadde moest gherepareerd worden an de netten of otter an board teen of tander moeste gedoan worden ton mochten doede visschers un handje toesteken. Zoender vele complementen want mukoar helpen was de normale gank van zoaken. En ‘s anderendaags wierd dat ton allemoale besproken binst da ze doar stoenden met ulder gat in de wiend. De boffers overdreven u bitje moa de klagers ook.
Da wil zeggen daje nateurlik noojt alles mochte gelove van wa da die mannen uutkroamden... ze kosten zieder dikwijls commeren lik doede wuuven. Moaja da was ulder lank leven. ‘t Is spietig dat u mens dat nie allemoalle ee kunnen ippakken of filmen van wu zoen nog vele te weten gekommen zien.
In ‘t binnenland klappen ze van boerenverstand moa bie ons kajje zeker klappen van visscherswijsheid. Die mannen wisten woarover ze klapten van zaan zieder tenslotte u heel leven achter de rik. En ulder specialiteit was ook nog ‘t were voorspellen. Zu keken noa ‘t zeegat en u kir in de lucht en ip slag woaren ze beter of Armand Pien. Zu zagen zieder subiet otter wiend ip komste was of ot gienk regenen. Ze keken u ki noa de meeuwen hoge in de lucht en zeiden dat ‘t were gieng ommesloan en dat gienk mollejoengen broaken. Ze keken noa de boare in de zee en van woa dat de wiend kwam en aan natuerlik vor alles un uutleg.
Was ‘t schoon were ‘s nuchtends ton zein de pessimisten: ‘s nuchtens blek is s’ avonds drek. Kosten ze goed Holland zien ton was t’ur schoon were ip komste en ot de wiend met boaren speelde ton zeiden ze dat er schapjes ip ‘t woater liepen.
De visschers mosten ‘t en van ‘t were en de zee en ‘t woater woaren tegeliek vriend en vijand. U visscher kan nie zoender de zee, ‘t woater is zien leven moa da woater eet ook a vele levens ofgepakt.
De zee zorgt vor eten vo de menschen en un inkom voa de visschers moa de zee eet ook al gezorgd vo vele miserie en ormoewe in de visscherie. Iedere ki dat er iemand in zee is gebleven ist van dadde, un oop misene en da wordt nie goed gemakt deur u goe vangste. En ‘t is dadde allemolle dat in de kop speelt van die oede visschers die doar u bitje stoan te kèkelen.
En zie moa gerust dat regelmatig nog u ki stormt in ulder koptje on al die soeveniers were boven kommen.
En toch kunn ze nie zoender da woater... ‘t is ulder beste moat.
Flutse
HEYST LEEFT 3