HALFVASTEN KAVALKADE - 1902

Visschers Gedicht

—1—

Wij Visschers, echte Heystenaren,
Zijn opgetreden in den Stoet
Om Ued. allen te verklaren
Dat dit ons veel genoegen doet

—2—

Vele jaren zijn vervlogen
Toen wij nog in volle vrijheid
Als de meeuwen die kwamen gevlogen
Onzen stiel, deden met vlijt

—3—

Onze Nijverheid konden wij uitoefenen
Geene belemmering van dijk kwam ons beproeven
vreugde konden wij ten alle kant
Onze schuitjes sturen aan ’t land

—4—

Na door alle slach van dijken,
Is ‘t met ons geheel anders gesteld
Wij zijn nu verplicht na een haven te kijken
Of zoo niet worden wij voor goed geveld

—5—

‘t geen wij willen bekomen is eene kleinigheid,
Een schuilhaven die wij kunnen bevaren
Opdat wij in volle gerustheid,
Onze schuitjes mochten bewaren

—6—

Dat eenieder zich hier kome nederzetten
Om te verdienen zijn brood,
Wij zullen ‘t hen niet beletten
Maar men moet ons helpen uit nood.

—7 —

Ingezetenen en beste neringdoenders,
Moest de Visscherij van hier vertrekken
Gij zoudt het bekennen in uwe magazijnen
En met spijt Heyst zien verkwijnen.

—8—

Mochte men toch nooit Heyst vergelijken
Aan Walckerens Steedje Veeren,
Waar de visschers naar Amerika moesten uitwijken
Uit vrees er te moeten creveeren. .
En na den ondergang der Visscherij
Kwam er de beurt der Burgerij
En een bewijs van Veerensval
Groeit mos en gras er overal.

—9—

Zoo Visschers en andere brave lieden van Heyst
Laat ons samen de schuilhaven vragen,
Niemand heeft van ons te klagen;
De duiten die wij van Noorden de duinen winnen
Komen toch in uwe zakjes binnen.

—10 —

Zoo zullen wij leven in broederschap,
Visschers en Burgers bij iederen stap.
Daarom weze vandaag den stoet
Van onze vrienden wel begroet!

—11—

Welkom vreemde toeschouwers
Die zich hier komen vergasten,
Met den stoet van Halfvasten;
Draagt ons mede in uwe gedachten
Opdat de haven niet zoude vernachten
En nog min moeten versmachten.

Frans De Groote

Druk. Alfred TYTGAT. Duinenstraat, Heyst