Ten huize van... Karel De Grauwe en Simonne Slabbinck

André Desmidt

Samen met bestuurslid Eric Snauwaert waren we te gast bij het gouden huwelijkspaar Karel De Grauwe en Simonne Slabbinck. Simontje had gezorgd voor de hapjes en Karel deed zijn naam van schepen van de Leute alle eer aan door het aanbieden van "den drank". Aangezien Karel De Grauwe zoveel jaren mijn rechtstreekse baas was als schepen bevoegd voor personeelsaangelegenheden kon er lang en gezellig gebabbeld worden.

We beleven dan ook opnieuw een stukje Heistse geschiedenis.

Karel werd geboren in 1931 als zoon van Willy De Grauwe (bakker en ere-schepen) en Maria Savels. De ouders hadden in 1929 een bakkerij met woning gestart in de Polderstraat. Maria Savels was de dochter van Polletje Savels, bakker in de Vlamingstraat. Willy was daar knecht, en van 't een kwam 't ander. Hij leerde er de stiel en ook de dochter kennen.

De vader van Willy, Miel werkte aan de gemeente en hij was gehuwd met Elisa Scherlet. Zelf was hij afkomstig van Moerkerke, waar zijn vader Karel een spekkebakker was. Het bakken was hem dan ook niet vreemd. Karel groeide op in Heist waar hij school liep bij de frères, waarna hij ging werken in de bakkerij.

Karel De Grauwe, in de klas bij frère Valentin

De menukaart voor het feest van de plechtige communie

Karel het jaar van zijn plechtige communie

Karel had reeds op veertienjarige leeftijd een oogje op Simonne. Op zijn zestiende leerde hij haar kennen, en liet hij haar niet meer los. Zij was de dochter van Kamiel Slabbinck, kolenhandelaar en in private aanneming ophaler van het huisvuil in Heist. Het huisvuil werd dan nog dagelijks afgevoerd naar het open stort langs de Heistlaan, ter hoogte van Ramskapelle.

Simonne was een zelfstandige en ondernemende vrouw. Reeds op haar zeventiende startte ze een eigen zaak. Een groenten- en fruitzaak op de hoek van de Baderstraat en de Onderwijsstraat.

In 1951 moest Karel naar 't leger. Als instructeur blendé moest hij twee jaar dienen, een hele term. Een jaar nadat hij afzwaaide trad hij in het huwelijk met zijn Simontje.

Voor de kost werkte hij, samen met broer Pol en Jozef Casier uit Westkapelle, voort bij vader in de bakkerij, waar hij ook de thuisbestellingen deed. De bakkerij wordt nu nog uitgebaat door zijn zus Marcelline gehuwd met bakker Jozef Gevaert uit Veldegem. Hun enige zoon Jan is nu de zaakvoerder. De bakkerij is gemoderniseerd maar de winkel is intact gebleven.

Huwelijksfoto met als bruidsjongetje Willy Drappier

In 1956 werd dochter Marianne geboren, die later het leven schonk aan twee zoons: Robin en Joran. In 1958, het jaar van de EXPO in Brussel, besloten Karel en Simonne om een eigen zaak te beginnen. Het werd café-restaurant-pension "Vrolijk België".

De naam kwam uiteraard van het Belgisch paviljoen op de wereldtentoonstelling. Ze namen de zaak over van Abel Desmedt. Tot in 1970 runden zij met groot succes deze horeca-zaak. Karel stond in voor het "management", de boekingen en bestellingen. Simonne was de kokkin en de duivel-doet-al.

Duizenden anekdotes kunnen hier verteld worden. We tonen de commerciële geest aan met volgende verhalen. Het restaurant-pension had de naam een zeer goede volkse keuken te hebben. Simonne had de truck om elke dag de afval van haar groenten voor de deur te zetten, zodat iedereen goed kon zien dat alles met verse groenten gemaakt werd. Dat was haar kwaliteitslabel en dat kwam zeer goed over bij de mensen.

De uitbaters van Vrolijk België met de familie Dekoninck

Karel registreerde de reservaties, en voor 't seizoen zat zijn pension zo goed als vol. Het was natuurlijk gemakkelijker om de beste kamers op de eerste verdieping te verhuren dan om de kamers op de zolderverdieping te verhuren, want er was geen lift. Wanneer de klanten een kamer wilden, dan begon hij steeds met de hoogste verdieping en als de klanten tegenpruttelden dat had hij zijn verhaal klaar.

Het pension zat al vol maar hij zou het regelen dat er een paar jongere klanten van de eerste of tweede verdieping zouden verplaatst worden naar boven... en de nieuwe klanten waren zeer tevreden dat ze een verdiep konden zakken...

Karel was ook de man van de public relations. Hij schreef al zijn klanten twee maal per jaar aan. Een eerste keer met Kerstmis om hen een zalig kerstfeest en een gelukkig nieuwjaar toe te wensen... en meteen al even polsen of ze deze zomer zouden komen... Vrolijk België was natuurlijk ook een uitvalsbasis om heel veel zaken te doen en om met zeer veel mensen in contact te komen. Zo startte Karel met de sponsoring van de minivoetbal, waarmee hij de minivoetbal in Heist een grote impuls gaf en eigenlijk aan de basis lag van een bloeiend sportleven.

De Speelman was de geschikte locatie

Karel met de ploeg van het gemeentepersoneel

Karel zorgde ook voor amusement. Ooit organiseerde hij een catchwedstrijd waar hij zelf een van de deelnemende "atleten" was, dit samen met Roger Viaene die toen bij de RTT werkte. De sportmanifestatie had plaats in café Oosthoek bij Defruyt, en kende een ongehoord succes. De grote winnaar was hier de cafébaas, want de tap liep zonder onderbreking.

De politiek

Van huis uit werd Karel al geconfronteerd met de politiek. Vader Willy was CVP-gemeenteraadslid en later schepen en lid van de kerkfabriek. Toen men in 1970 besloot om te fusioneren met Knokke, Ramskapelle en Westkapelle, ging men in Heist op zoek naar stemkanonnen. Karel werd dan ook aangesproken door burgemeester Jean Baptist de Gheldere en door toenmalig schepen Manu Desutter om op de lijst te komen van de CVP.

Slechts een achttal weken voor de verkiezing werd de beslissing genomen, zodat er van campagnevoorbereiding niet veel sprake was. Maar Karel was gekend en gemind in Heist en het werd dan ook een succesvolle deelname. Meer nog, hij werd op 19 maart 1971 schepen, en dit voor niet minder dan drie legislaturen (18 jaar!).

Verkiezingspamflet

Zij bevoegdheden waren sport, personeel en gemeenschapsleven. Hij ging zo op in zijn job dat hij wel eens schepen van de leute genoemd werd. Met feestleider Maurice Dekeyser vormde hij een goed team en kon hij heel wat realiseren. Zijn paradepaardjes waren de Miss België verkiezingen, de zomerse kinderspelen, de bloemenstoet, het majorettenfestival, de wedstrijd voor siertuinen, de folkloremarkt, de wekelijkse aperitiefconcerten, karnaval... en in 1975 Spel zonder Grenzen.

Maar kort na de fusie, toen de verkiezingen voor Heist bijzonder succesvol verlopen waren, moest er ook zeer veel aandacht en energie gestopt worden in het nieuw personeelskader en het statuut, dit in nauwe samenwerking met stadssecretaris Gobert en Fernand Lambert, diensthoofd van de personeelsdienst. En tussendoor deed Karel ook wel eens een "trouwtje".

Met zijn gekende welsprekendheid kon hij de jonggehuwden in vervoering brengen als hij het in zijn speech had over de huwelijkstrouw en de echte liefde. Soms was het midden een vergadering, soms midden een receptie... maar Karel was altijd stipt present voor de huwelijksceremonie. Ooit was hij aanwezig in een belangrijke vergadering van het schepencollege en men wist dat hij een trouw moest doen. Karel had nogal eens de gewoonte om tijdens de vergaderingen zijn schoenen uit te trekken.

De burgemeester had er dan ook niet beter op gevonden om zijn schoenen te verstoppen... maar geen nood, Karel ging naar de raadszaal op kousenvoeten. Niemand in de zaal merkte dat Karel geen schoenen aan had, temeer zijn broek altijd nogal laag hing...

Achteraf zijn de schoenen wel goed terecht gekomen, en werd nog menig keer om deze stunt gelachen, maar Karel verpinkte niet!

De gemeenteraad op de sportieve toer...
(van links naar rechts) Pierre Van de Velde, Freddy Van Hoof, Leon Cafmeyer, Henri Danneels, Julien Deconinck, Jean Lemaitre, Omer Peere, Gerard Devreese, Huib Gobert, Eugène Mattelaer, Geknield : Joseph Degroote, Karel De Grauwe, André Claeys, Raf Declercq

Bij het ontstaan van de Gemeentebelangen besloot Karel De Grauwe de zijde van burgemeester Lippens te kiezen. Ook na zijn ontslag als schepen bleef hij trouw in de fractie Gemeentebelangen als gemeenteraadslid. En nog steeds heeft hij de beste banden met de burgemeester en de groep, waarvoor hij zich actief blijft inzetten.

De bloedgevers

In 1959 werd de vereniging Vrijwillige Bloedgevers Heist gesticht en Karel was er bij als stichtend lid. Eerst werd Leonard Devoogt (soepe) verkozen tot voorzitter en Etienne Delooze (van de Progrès) als ondervoorzitter. Maar na enkele maanden werden de taken herverdeeld en werd Etienne Delooze voorzitter en dit tot in 1981, toen Karel hem opvolgde.

Etienne Delooze zorgde voor de groei en de bloei van de vereniging. Het bestuur promootte het bloedgeven bij zoverre dat Heist nu nog steeds het dubbel aantal bloedgiften heeft van Knokke. De vereniging doet elk jaar een uitstap en geeft elk jaar een ledenfeest. Verdienstelijke leden-bloedgevers krijgen een medaille. Karel was voorzitter van 1981 tot 2001, toen hij opgevolgd werd door huidig voorzitter William Devooght.

Foto bloedgevers met voorzitter Etienne Delooze en echtgenote Germaine Van Goetsenhove en mevrouw Lefourgeure, voorzitter gehandikapten

Eén van de lovenswaardige initiatieven van de bloedgevers was het jaarlijks bezoek van een groep volwassen mindervaliden uit Wallonië (van 1965 tot 1972). Ze logeerden in Hotel Brittania (familie Decadt) op de Zeedijk en werden begeleid door de vrijwilligers, en dat was een hele klus. Je moet weten, aldus Karel, dat die mensen kwamen met de trein... Ze moesten dus opgewacht worden in het station te Heist en met hun karretjes moesten we dan via de berm naar het Stationsplein, want op de trappen ging dat natuurlijk niet.

En dan was er het vervoer. Gelukkig was de brouwer De Vestele bereid om met zijn vrachtwagen die mensen en hun wagentjes te vervoeren. Maar dat was natuurlijk gemakkelijker gezegd dan gedaan. Stel je voor dat we die mindervalide mensen in de laadbak van de camion moesten krijgen... zonder ongelukken.

Nu zou men daar schande van spreken, maar in die tijd was dat de enige mogelijkheid en was iedereen tevreden. Vele grote artiesten kwamen ook voor hen optreden zoals Jimmy Frey, Will Tura, Marijn De Valck en vele anderen.

Sport

In het leven van Karel speelde de sport een grote rol. Dit zowel als beoefenaar als later toen hij schepen van sport werd in Knokke-Heist. Hij was schutter bij de Duinengalm en is nu nog steeds stadhouder bij de schuttersvereniging. Zelf was hij spelend lid van F.C. Heist en doorliep hij de jeugdreeksen. Later werd hij délégué.

Gelet op zijn grote betrokkenheid werd hem gevraagd om voorzitter te worden, wat hij een aantal jaren deed. Hij werd opgevolgd door wijlen Mare Bailluy, die op zijn beurt opgevolgd werd Richard Vantorre, op zijn beurt opgevolgd door Jef Coppejans.

Foto uit 1951: voetbaiploeg bakkers Heist

Karel als jonge voetballer

De sportschepen met Eddy Merckx

De muziek

Karel was ook jarenlang spelend lid van de Koninklijke Harmonie Sint-Cecilia Heist. Hij speelde klarinet en saxofoon, en dit gedurende niet minder dan 17 jaar.

Karel op de foto in 1947

Op de pui van het stadhuis samen met broer Pol

Veel personaliteiten

Tijdens zijn loopbaan had Karel De Grauwe ook de eer en het genoegen veel personaliteiten te mogen begroeten. Een heel bijzondere indruk op hem maakte wel het bezoek van Koning Boudewijn. Het was in 1979 toen de kersverse burgemeester Lippens hem voorstelde aan de koning naar aanleiding van de Dag van de Provincie in het cultuurcentrum Scharpoord.

Karel De Grauwe in gesprek met de Koning samen met burgemeester Lippens en schepen Gerard Devreese

De Grauwe verlaat gemeenteraad

We eindigen in schoonheid...

Want wie Karel De Grauwe zegt, denkt ook aan aangenaam gezelschap. Zo was hij er als schepen natuurlijk als de kippen bij om de verkiezingen van Miss België georganiseerd te krijgen in het Casino. Telkens de finalisten op bezoek kwamen in het gezelschap van madame Muller, waren het hoogdagen voor Karel.

Karel met de finalisten van Miss België

Karel met Wendy Vanwanten

Karel met zijn Simontje

Op hun gouden huwelijksjubileum worden de jubilarissen omringd door familie en collegeleden en ere-schepenen