Ramskapelle onder water

Opgetekend door Eric Snauwaert en verteld door Genoveva Pauwaert

Enige tijd terug hadden wij een gesprek met mevrouw Genoveva Pauwaert, die vroeger als dochter van Oscar Pauwaert woonachtig was in de Jonckheerestraat te Ramskapelle.

Zij herinnert zich nog levendig de toestand januari 1944...De Duitsers besloten Ramskapelle en omgeving onder water te zetten door de sluizen van het Schipdonkkanaal en het Leopoidkanaal open te zetten bij hoog water.

Staf Verbrugghe uit de Noordstraat in Heist kwam de inwoners hiervan verwittigen. Het nieuws werd aangekondigd met de bel door de straten, en de mensen kregen twee weken de tijd om te verhuizen.

Eind januari 1944 moesten wij met paard en kar verhuizen naar familie in Assebroek. De wegen waren besneeuwd en glad, en de paarden gleden geregeld uit. Op de heffing aan Dudzele brak de trekhaak, en ondermeer daardoor waren wij 18 uren onderweg. Gelukkig zat ik warm ingeduffeld boven op de meubels.

Aangezien de tram in die tijd maar reed van Dudzele naar Brugge, was moeder verplicht om te voet achter te komen met de drie meisjes, waarvan twee in de kinderwagen.

Na het onderwater zetten bleef nog een hoger gelegen stuk van ons hof droog, zodat een paar vierkante meter patatten konden gerooid worden in de zomer, dit door nonkel Raymond Snauwaert en grootvader Oscar Pauwaert, met behulp van een roeibootje.Rond de kerk van Ramskapelle bleef het droog, zodat een twintigtal inwoners 11 maanden op een eilandje woonden.

Na de slag bij Moerbrugge in december 1944 bliezen de Duitsers de aftocht uit onze streek en zakt het water langzaam weg. Maar in de huizen was het een echte ravage. Gelukkig kregen wij hulp van Amelie Van Loocke en dochter Maria (later zuster Maria in het klooster te Heist) hij zoverre dat reeds het meeste vuil uit ons huis was verwijderd bij onze terugkeer.

In 1943 kwamen Duitsers hier en daar radio's opeisen. Onze handgemaakte radio uit 1939 door Henly Patrouille (Radio Heniy aan de Groentenmarkt te Knokke) werd door ons in de grond begraven omwikkeld door geoliede dekens. Het was immers een kostbsar stuk. Toen we het toestel na de oorlog weer opgegraven hebben speelde het onmiddellijk.., maar er zat wel een worm in het kadran ...