Herinneringsborden

Op 23 november 1975 werd verzameling geblazen langs de Grote Baan iets voor de Frères, om dan in groep het toegangspad te betreden naar de vuurtoren, die wij ook konden bezoeken en beklimmen. Hierbij kwamen er ook wat onvoorziene moeilijkheden, want het toegangspoortje bleek dichtgeroest, zodat Burgemeester en Schepenen, de persmensen en de bezoekers haasje-over moesten spelen om over het poortje te geraken. Onvergetelijk omdat het de laatste maal was dat die voor het publiek toegangelijk werd gesteld, en ook omdat het zeer koud was. In het lokaal werd nadien een stevige druppel gedronken en nagepraat over dit bijzonder interessant bezoek aan dit stuk waardevol industriële archeologie.

Sindsdien heeft Heyst Leeft zich tientallen malen ingezet voor beter onderhoud van deze eerste betonnen konstruktie langs de Belgische Kust te bekomen, maar tot op heden te vergeefs !!!

De voorstelling “Er was eens in Heist-Duinbergen” was zo’n groot sukses dat ze moest herhaald worden voor diegenen die geen plaats konden bemachtigen. Er was de film Vistival van de Rederscentrale, de montage van Dany, Pierre en Cyriel Vantorre met titel “Heist... aan de Noordzee”

En dan ook het onvergetelijk gesprek met Louise van Crombrugge, die van 1932 tot 1936 de Ciné Splendid uitbaatte, gevoerd door Pierre Vantorre.

De avond werd dan besloten met een klankfilm over karnaval 1957-1958 van Gaston Neyrinck en een montage van Pierre en Cyriel Vantorre met titel “Heist... opdat wij het nooit zouden vergeten”.

De toegang voor de leden was gratis, niet-leden betaalden 30 fr.

Heyst Leeft bleek plots overal bekend en wie geen lid was, werd nagewezen als een slechte Heistenaar, of in alle geval geen “échten”.