Ere-secretaris van Ramskapelle 85 jaar jong

André Desmidt

Alberic Burggraeve is een echte Ramskapellenaar, geboren en getogen in de Sasstraat, waar nu nog steeds de ouderlijke woonst staat ... op weg naar de Palingpot.

Omdat hij ook een echte Heistenaar is, zochten we hem op in zijn woning in de Pannestraat, voor een gezellig babbeltje met deze minzame man, over de goeie ouwe tijd.

Thuis waren ze met vier kinderen, 3 jongens en een meisje. Gelukkig zijn ze nog allen in leven.

“Brikken” ging naar school in Ramskapelle, en na het lager onderwijs mocht hij naar de frères in Heist voor zijn middelbaar. Daarna naar de vakschool in Brugge waar hij de stiel van mecanicien aanleerde.

De ouderlijke boerderij was zowat 15 ha groot, een bedrijf van twee paarden. Af en toe kwam er iemand helpen, maar het was vooral vader die samen met zijn drie “knechtjongens” het leeuwenaandeel voor zijn rekening nam. Als jonge mecanicien werkte Alberic een tijd in Brussel, dan in Brugge bij FN en later bij Vandenhaute in de Lippenslaan te Knokke (de schoonvader van schepen Raf Declercq). De garage was gelegen ter hoogte van de huidige Sarma.

Hoe kwam Alberic Burggraeve nu terecht bij het gemeentebestuur?

Er was onenigheid in Ramskapelle met de vroegere gemeentesecretaris Julien Warmoes (later gemeenteraadslid in Heist). In 1938 werd de zaak beslecht en werd uitgekeken naar een nieuwe secretaris. Alberic Burggraeve stelde zich kandidaat, en met succes, temeer de familie aan de kant stond van de toenmalige meerderheid. In Ramskapelle waren er twee politieke formaties, evenwel niet te vergelijken met de traditionele partijen die we nu kennen.

Bij de verkiezingen in 1938 was de uitslag 5 tegen 4. Op 1 januari 1940 kwam de nieuwe secretaris in dienst, en werd meteen geconfronteerd met vele problemen specifiek voor de oorlogstijd. Van een oorlogsburgemeester in Ramskapelle was er geen sprake en noemenswaardige gebeurtenissen vallen er tijdens die donkere tijden niet te melden.

Ramskapelle bleef gespaard van bombardementen en is daardoor een typisch boerendorpje gebleven, ondanks de nieuwe wijken, die zich niet aangetrokken voelen tot het dorpsleven. Ramskapelle was klein maar fijn. Bijzondere gebeurtenissen waren de inhuldiging van een nieuwe pastoor, de aanstelling van de Burgemeester.

Na de oorlog was er geen politieke activiteit meer in Ramskapelle waar er dan ook geen verkiezingen meer ingericht moesten worden. Er werd één lijst voorgedragen met juist genoeg kandidaten om de gemeente behoorlijk te kunnen besturen. Deze lijst werd zonder strijd “ambtshalve” aangenomen en onder de gemeenteraadsleden werd dan het schepencollege gevormd.

Er was geen strijd en in feite was men blij dat er iemand bereid gevonden werd om de verantwoordelijkheid van gemeentebestuurder op zich te nemen.

Wanneer we stellen dat er in Ramskapelle niet veel veranderde moet toch aangestipt worden dat bijna alle landbouwwegen verhard werden in 1956. Openbare verlichting kwam er reeds in 1935. Alle openbare werken werden gedaan met eigen middelen, gedekt door een lening, en aangevuld door subsidiëring van de hogere overheid.

Van een cultureel centrum of een zwembad was er geen sprake. Men had er ook minder behoefte aan. De inwoners genoten van het gezellig dorpsleven en van de 150 woonhuizen waren er toch zowat 20 herbergen.

De secretaris heeft na zijn huwelijk niet meer in Ramskapelle gewoond, want hij had geen woonverplichting. In 1948 werd Alberic ook gemeentesecretaris van Koolkerke (765 inwoners). Hierdoor verbeterde zijn financiële toestand aanzienlijk, maar verzwaarde zijn beroepsleven ook danig. Reken maar dat hij alle verplaatsingen met de fiets deed tot in Knokke en dan met de tram naar Koolkerke.

Pas later kwam het comfort van een auto.

In die tijd stond de gemeentesecretaris voor de administratie alleen. Enkel voor het politionele kon hij op de medewerking rekenen van een veldwachter. Wel moet er vermeld worden dat er vroeger heel wat minder “papperasserij” mee gemoeid was... terwijl men nu vergaat in de papieren.

De kerk van Ramskapelle is een historisch waardevol gebouw en werd in 1911 grondig gerestaureerd.

Wat de fusie betreft, was er in 1970 een realistische gelatenheid, om dat men inzag dat er voor de kleinste gemeenten geen toekomst meer was.

Wat het Onderwijs betreft was er een zusterschool met de kinderen van het eerste en tweede studiejaar. De meisjes bleven dan voor de ganse lagere cyclus, maar de knechten gingen dan naar de meester van de inmiddels afgeschafte gemeenteschool.

De zusters hadden drie klassen (1 kleuter en 2 lagere). De school was een geschenk van Juffrouw Jonckheere, eigenaar van vele gronden, vandaar trouwens ook de naam Jonckheerestraat. Hoewel ze niet in Ramskapelle woonde, was ze toch altijd als weldoenster aanwezig op de prijsdelingen.

Er was één onderwijzer voor alle leerlingen van 8 tot 14 jaar. Meester René Van Steene had soms meer dan 50 leerlingen in zijn klas. Ongelooflijk hoe op die manier les kon gegeven worden. De kinderen zaten onafhankelijk van hun leeftijd door elkaar, en van examens was er nooit sprake.

De onderwijzer bepaalde zelf de vordering van zijn discipelen en de kinderen wisten eigenlijk zelf niet eens in welk studiejaar ze zaten.

Toen Alberic naar de frères in Heist kwam, werd er op het einde van de eerste trimester gezegd dat er examens waren. Maar Brikken wist niet wat “wedstrijd” betekende.

Gelukkig stonden taal en rekenen op peil in Ramskapelle, zodat de overgang voor de goede studenten geen probleem was.

Na zijn dagtaak gaf meester Van Steene nog speciale lessen. Ook tijdens de grote vakantie zat hij elke dag op school om boeken te herstellen of een en ander op punt te zetten. De kerst- en paasvakantie waren beperkt tot enkele dagen thuisblijven.

Tijdens het verlof speelden de kinderen op de boerderij, in de velden en op straat.

Naar Heist ging men zelden of nooit en van het ontluikende toerisme had men geen weet.

Was er in Ramskapelle een intens verenigingsleven, vooral met de actieve Boerinnenbond, dan was er weinig commerce.

Iedereen bakte zijn eigen broodje en kweekte zijn eigen patatjes en groensels.

Het meel ging men halen bij Callant aan de molen.

Er waren twee kruidenierswinkeltjes waar moeder de vrouw ‘s voormiddags haar “commissies” ging doen.

Vlees werd er weinig gekocht want velen hadden een of meerdere geiten gestaakt, en iedereen had wel ergens wat kippen lopen en een konijnenkot.

Nog steeds mag Ramskapelle binnen de fusiegemeente Knokke-Heist een eigen plaatsje opeisen in de fusiegemeente. Het is er rustig en kalm, in het centrum kent men elkaar nog met naam en toenaam, en men is er nog bereid elkaar een helpende hand te geven.

Hopelijk kan dit landelijk pareltje de eeuwwisseling trotseren en blijvend getuigen van de charme van het landelijke, in de schaduw van de ruwe visserij en de drukke maritieme bedrijvigheden in en rond Zeebrugge, om niet te spreken van het kleurige en fleurige toerisme eigen aan de kust.

***************************************************

Opendeurdag in de zeevisserijschool

Stilaan wordt het de periode waarin de ouders de keuze moeten maken voor hun kinderen die de lagere school verlaten. Daarom stalt de Zeevisserijschool van de Vlaamse Gemeenschap - Kursaalstraat 55 te Heist de deuren open voor alle belangstellenden op ZATERDAG 9 JUNI 1990.

Er is kans om de klassen en de werkplaatsen te bezoeken.

VOOR VELE HEISTENAARS ook een gelegenheid om ‘‘t KASTEEL’ te bezoeken, eertijds gebouwd door de familie Dejonghe.

***************************************************

Heyst leeft wil de folklore aanmoedigen...

Oosthoekkermis 1990

ZONDAG 24 JUNI tussen 10 & 13 uur in Café FERRY-BANK

• Verkiezing Burgemeester en Gouverneur van de Oosthoek. Kandidaten Burgemeester: 1 Honny Chris, 2 Lefebre Roger, 3 Vossaert Wardje
• Kandidaten Gouverneur: 1 Savels Karel, 2 Desnijder François

MAANDAG 25 JUNI & DINSDAG 26 JUNI in Café MEERPAAL

• Schieting op de liggende wip vanaf 16 uur.
• Gans de dag Knikkerspel in Café DERBY

DONDERDAG 28 JUNI VANAF 20.30 u. in Café OOSTHOEK

• Zuidwesterparty - Kazakken met Kieppers
• Optreden van Lisette Dewilde