Herwaardering Riante Polderroute

Cyriel Vantorre

Omdat er morgen misschien geen riante polderroute meer zal bestaan, zijn we er dringend aan toe deze opnieuw naar waarde te schatten. Dat onze kinderen straks hun nakomelingen zullen trachten wijs te maken hoe eens een koe of een knotwilg eruit zag, is in ‘t geheel geen utopie. (Trouwens wie weet heden ten dage nog wat het knotten van wilgen is). Verschiet niet wanneer Jantje of Pietje u onverwachts de vraag zal stellen: “Pa, hoeveel poten heeft het zwijn “, zoals het op school klonk in een gedichtje.

Dat de riante polderroute nooit z’n eigenlijke betekenis heeft gekregen, staat als een paal boven water. Weet u dat Koning Leopold III de mooiste landschappen te Oostkerke kwam fotograferen?

Hét dorp waar hij zwarte zwanen statig op het water zag glijden, tussen de bomen waarvan de takken diep nijgen alsof ze treuren om hun vergane glorie.

Neen lieve mensen, de riante polderroute is dringend aan een herwaardering toe. Want, ach, er is nog zoveel over te vertellen. Laat ons even het spreekwoord van kaars en bril ter zijde laten en samen op ontdekking gaan hoe wij de parel van onze wijdvermaarde zwinstreek kunnen oppoetsen.

Hoe bezoekers op deze wandel- en fietsroute krijgen? De ervaring heeft geleerd dat wanneer men iets ziet op foto,  film of dia, de neiging heeft dit in werkelijkheid te willen aanschouwen. Wat zeg ik, neiging: het is zo! Daarbij komt dat ieder die een film of dia op doek wil projecteren het beeld zo groot mogelijk aan zijn publiek wil voorschotelen. Waarom van de riante nu niet eens een goed opgevatte diamontage gemaakt op groot formaat 6 x6 m2, begeleid met een werkelijk stereogeluid en een tekst wars van alle saaiheid. Wanneer dit op regelmatige tijdstippen aan het publiek zou vertoond worden en wij zorgen dat de inhoud echt riant blijft zonder de typische schoonheid van de natuur uit het oog te verliezen, zijn we al een goed eindje op weg om het ver te schoppen.

Waar en hoe nu deze route inleiden? Er zou een “Heistse Wandeling“ in het leven kunnen geroepen worden die de toeristen te voet of per sjees door het oud Heist zouden voeren en hen zo de merkwaardigste hoekjes zou leren kennen. Op deze wandeling zouden de toeristen door middel van een nieuw gidsboekje warm en tevens duidelijk gemaakt worden dat dit de aanloop is voor een 40 km lange vrolijke ontdekkingstocht. Deze “Heistse Wandeling“ zou eventueel kunnen eindigen in het Sincfala-museum alwaar ook door middel van een reeks blokfoto’s een uitgebeelde riante route zou te zien zijn. Dat dit tevens een aanwinst zou betekenen voor Sincfala, hoeft geen betoog.

Wat gedaan met de wegwijzers? Deze zouden - en moesten het allang geweest zijn - moeten genummerd zijn en genoteerd in het gidsboekje zodat de bezoekers op ieder plek zich gemakkelijk kunnen oriënteren. Het boekje zou gegevens kunnen bevatten die de wandelaars nieuwsgierig maken en die min of meer humoristisch zijn voorgesteld. Is het een riante polderroute of niet?

En waarom er zelfs geen zoektocht aan toevoegen, terwijl “de processie toch passeert? “ Zelfs voor de jongeren zou een opstelwedstrijd niet te versmaden zijn. En voor hetzelfde geld zou een fotojacht de zaak afronden.

Laat ons de kaas van onze boterhammetjes niet nemen vooraleer er nog een paar nieuwe wandelwegen bijkomen die met dezelfde ideeën zouden gaan lopen.

Laat ons de riante polderroute opnieuw gaan verkennen alsof het de allereerste keer was.

Cyriel Vantorre

EEN WANDELROUTE VOOR HEIST

Het Heistse vissersdorp van weleer is in de vorige eeuw uitgegroeid tot een volwaardige badstad, toen pleisterplaats van de mondaine Belgen. Want wie anders kon zich een verblijf aan zee veroorloven? De hotels uit die periode zijn recentelijk verdwenen, maar op de dijk zijn er nog villa’s te bewonderen die getuigen van deze periode uit de geschiedenis van de badstad.

Van het oude Koudekerke zou de oude kerk er nog gestaan hebben.., indien deze niet werd geteisterd door een brand in 1876 en de overblijfselen niet werden verkocht.

Toch.., verwijzen veel straatnamen in Heist nog naar het nabije of verre verleden. Al wandelend is er genoeg te bewonderen of te ontdekken.., zelfs voor de Heistenaars.

Heyst Leeft heeft daarom het plan opgevat om een wandelroute uit te stippelen doorheen de straten van Heist, langs de plaatsen die nauw verbonden zijn met het verleden. Er zal getracht worden ook niet het pittoreske te vergeten.

Bestuurslid Georges Devent gaf de eerste stoot aan de realisatie door een wandelroute uit te stippelen en een bijhorende tekst te schrijven. Uit dit eerste ontwerp moet dan een definitieve wandelroute groeien. Deze zal worden ten dienste gesteld van Heistenaars en toeristen.

Deze wandelroute zal slechts in die mate “definitief“ zijn, dat de ondervinding ons zal leren of er aanpassingen noodzakelijk zullen zijn.