Adrien-Charles Louis Le Mayeur de Merprès (Watermaal-Bosvoorde, 1844 - Brussel, 1923) was een Belgisch impressionistisch schilder en etser, vooral bekend voor zijn landschappen en marines. Hij was afkomstig uit een adellijk geslacht dat verwant was aan de Belgische koninklijke familie. Hij debuteerde op het Salon van Brussel in 1870, en nam daarna deel aan veel tentoonstellingen in Antwerpen, Brussel, Chicago, Moskou, München (1891, gouden medaille), Parijs, Scheveningen en Wenen. Hij neemt in 1885 en 1900 deel aan de Wereldtentoonstelling van Parijs. Hij werd een leerling van Isidore Meyers in Hamme-Driegoten (rond 1877). Hij trad toe, samen met Isidore Meyers en Jacques Rosseels tot de Dendermondse School.
Hij schilderde zonnige landschappen in impressionistische stijl, maar vooral grootste marines langs de Belgische kust. Hij beoefende ook korte tijd het pointillisme. Volgens De Taeye schitterde hij 'in de poëtische weergave van het water. Het licht, de lucht en de atmosfeer overspoelen zijn marines'.[1]
Hij werd benoemd tot ridder in de Leopoldsorde. Men vindt zijn werken terug in musea in Brussel, Leuven, Bergen, Namen en München. Er hangt ook een werk van hem in de Kamer voor Volksvertegenwoordigers te Brussel. Zijn zoon Adrien-Jean Le Mayeur de Merprès (1880-1958) werd eveneens een bekend kunstschilder.